رای وحدت رویه شماره 12 مورخ 1362/4/28 هیات عمومی دیوان عالی کشور( صلاحیت دادگاه کیفری یک در رسیدگی به جرایمی که کیفر ‌آنها از باب قصاص باشد): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره ۱۲ مورخ ۱۳۶۲/۴/۲۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه کیفری یک در رسیدگی به جرایمی که کیفر آنها از باب قصاص باشد):'''مستفاد از اطلاق و عموم مواد ([[ماده 55 قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده 196 تا 218 – مصوب 1361|۵۵]] و [[ماده 56 قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده 196 تا 218 – مصوب 1361|۵۶]]) قانون [[حدود]] و [[قصاص]] و مقررات آن مصوب شهریور ۱۳۶۱ شکستن استخوان یکی از انواع [[جرح]] عضو و موجب [[قصاص]] است و نیز با توجه به عموم [[ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی]] مصوب همان سال و تبصره‌های ذیل آن رسیدگی به [[جرم|جرایمی]] که کیفر آنها از باب قصاص باشد در [[صلاحیت]] [[دادگاه‌ کیفری یک|دادگاه‌های کیفری یک]] است فلذا رأی شعبه دوازدهم [[دیوان عالی کشور]] در این زمینه صحیحا صادر گردیده و مطابق با موازین قانونی است به اکثریت آراء تأیید می‌شود. این رأی به موجب [[ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضایی|ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها لازم‌الاتباع است.

* [[ماده 55 قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده 196 تا 218 – مصوب 1361|ماده ۵۵ قانون حدود و قصاص]]

* [[ماده 56 قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده 196 تا 218 – مصوب 1361|ماده ۵۶ قانون حدود و قصاص]]