۱۱٬۲۹۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
رای وحدت رویه شماره ۲۷ مورخ۱۳۶۴/۹/۱۲ هیات عمومی دیوان عالی کشور (غیرقابل طرح بودن حکم پرداخت دیه از بیتالمال در دیوان عالی کشور):[[ماده | رای وحدت رویه شماره ۲۷ مورخ۱۳۶۴/۹/۱۲ هیات عمومی دیوان عالی کشور (غیرقابل طرح بودن حکم پرداخت دیه از بیتالمال در دیوان عالی کشور):[[ماده 42 قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده 196 تا 218 – مصوب 1361|ماده ۴۲ قانون حدود و قصاص مصوب شهریورماه ۱۳۶۱]] که پرداخت [[دیه]] [[مقتول]] را با شرایط خاصی از [[بیتالمال]] قرار داده با هیچیک از موارد مذکور در [[ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۶۱|ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری مصوب شهریورماه ۱۳۶۱]] تطبیق نمیکند تا رسیدگی شکلی [[دیوان عالی کشور]] را بر طبق مادتین ۲۸۵ و ۲۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری ایجاب نماید، فلذا [[رای]] شعبه شانزدهم [[دیوان عالی کشور]] که متضمن همین معنی است صحیح و منطبق با موازین تشخیص میشود. این رای بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۴۲ قانون حدود و قصاص مصوب شهریورماه ۱۳۶۱]] | * [[ماده 42 قانون حدود و قصاص و مقررات آن از ماده 196 تا 218 – مصوب 1361|ماده ۴۲ قانون حدود و قصاص مصوب شهریورماه ۱۳۶۱]] | ||
* [[ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری مصوب شهریورماه ۱۳۶۱]] | * [[ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری مصوب شهریورماه ۱۳۶۱]] | ||
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] | * [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] |