رای وحدت رویه شماره 718 مورخ 1390/2/13 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مطلق بودن حق حبس زن در صورت حال بودن مهر): تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''رأی وحدت رویه شماره 718 مورخ 13/2/1390 هیات عمومی دیوان عالی کشور(مطلق بودن حق حبس زن در صورت حال بودن مهر):'''مستفاد از ماده 1085 [[قانون مدنی]] این است که زن در صورت حال بودن مهر می‌تواند تا [[مهریه|مهر]] به او تسلیم نشده از ایفاء مطلق وظایفی که شرعاً و قانوناً در برابر [[شوهر]] دارد امتناع نماید، بنابراین رأی شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان لرستان که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص و تأیید می‌گردد. این رأی طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] در موارد مشابه برای شعب [[دیوان عالی کشور]] و کلیه دادگاه‌ها لازم‌الاتباع است.