۱۱٬۲۹۴
ویرایش
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1390 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره 723 مورخ 1390/10/27 هیات عمومی دیوان عالی کشور''': مستفاد از | '''رای وحدت رویه شماره 723 مورخ 1390/10/27 هیات عمومی دیوان عالی کشور''': مستفاد از مواد ۲۰، [[ماده 21 قانون اعسار|۲۱]] و [[ماده 37 قانون اعسار|۳۷ قانون اعسار]] مصوب سال ۱۳۱۳ این است که چنانچه [[مدیون]] [[سند لازم الاجرا|سند لازمالاجرا]] که منتهی به صدور [[اجراییه]] از سوی [[اداره ثبت]] گردیده است به ادعای [[اعسار]] از پرداخت وجه آن، [[تقسیط جزای نقدی|درخواست تقسیط]] بنماید در صورتی که [[داین|دائن]] با آن موافق نباشد تقسیط وجه سند لازمالاجرا از سوی اداره ثبت منوط به اثبات اعسار مدیون از پرداخت دفعتاً واحده آن در [[دادگاه صالح]] است، بنابهمراتب رای شعبه بیست و چهارم دیوان عالی کشور که موافق با این نظر است به اکثریت قریب به اتفاق آراء صحیح و منطبق با قانون تشخیص میشود. | ||
این رای طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای کلیه شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها لازمالاتباع است. | این رای طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای کلیه شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها لازمالاتباع است. |