۱۱٬۲۹۴
ویرایش
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1391 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=724|تاریخ صدور=1391/1/22|رییس وقت دیوانعالی=احمد محسنی گرکانی|نماینده دادستان=سیداحمد مرتضوی مقدم|گروه رای=حقوقی|محور رای=قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها}} | |||
'''رای وحدت رویه شماره 724 مورخ 1391/1/22 هیات عمومی دیوان عالی کشور''': [[تغییر کاربری اراضی زراعی]] تا پانصد مترمربع، برای سکونت شخصی صاحبان زمین اگر با اجازه اعضای کمیسیون موضوع [[ماده ۱ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک اصلاحی سال ۱۳۸۵ ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها]] باشد، طبق [[ماده ۲ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک ماده دو این قانون]] فقط برای یک بار از پرداخت [[عوارض قانونی]] معاف خواهد بود. | '''رای وحدت رویه شماره 724 مورخ 1391/1/22 هیات عمومی دیوان عالی کشور''': [[تغییر کاربری اراضی زراعی]] تا پانصد مترمربع، برای سکونت شخصی صاحبان زمین اگر با اجازه اعضای کمیسیون موضوع [[ماده ۱ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک اصلاحی سال ۱۳۸۵ ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها]] باشد، طبق [[ماده ۲ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک ماده دو این قانون]] فقط برای یک بار از پرداخت [[عوارض قانونی]] معاف خواهد بود. | ||
مفاد این تبصره به معافیت از مجازات افرادی که بدون اخذ مجوز از کمیسیون مزبور اقدام به تغییر کاربری کردهاند دلالت نمینماید؛ زیرا [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|ماده ۳ قانون مرقوم]]، این قبیل اشخاص را کلاً، قابل [[تعقیب]] دانسته و موارد استثنایی و خارج از شمول مجازات نیز [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|در تبصره ۴ همین ماده]] صراحتاً ذکر گردیده است؛ لذا به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغها به منظور سکونت مطلقاً ممنوع و مرتکبین آن قابل تعقیب کیفری میباشند و رای شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر مازندران در حدی که با این نظر مطابقت داشته باشد صحیح و قانونی تشخیص میگردد. | مفاد این تبصره به معافیت از مجازات افرادی که بدون اخذ مجوز از کمیسیون مزبور اقدام به تغییر کاربری کردهاند دلالت نمینماید؛ زیرا [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|ماده ۳ قانون مرقوم]]، این قبیل اشخاص را کلاً، قابل [[تعقیب]] دانسته و موارد استثنایی و خارج از شمول مجازات نیز [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|در تبصره ۴ همین ماده]] صراحتاً ذکر گردیده است؛ لذا به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغها به منظور سکونت مطلقاً ممنوع و مرتکبین آن قابل تعقیب کیفری میباشند و رای شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر مازندران در حدی که با این نظر مطابقت داشته باشد صحیح و قانونی تشخیص میگردد. | ||
این رای طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای کلیه شعب دادگاهها و دیوان عالی کشور لازمالاتباع خواهد بود. | این رای طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] در موارد مشابه برای کلیه شعب دادگاهها و دیوان عالی کشور لازمالاتباع خواهد بود. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
خط ۱۱: | خط ۱۳: | ||
* [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها]] | * [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها]] | ||
* [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری]] | * [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری]] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |