رای وحدت رویه شماره 724 مورخ 1391/1/22 هیات عمومی دیوان عالی کشور (نحوه تغییرکاربری اراضی زراعی و باغ ها برای سکونت صاحبان زمین): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=724|تاریخ صدور=1391/1/22|رییس وقت دیوانعالی=احمد محسنی گرکانی|نماینده دادستان=سیداحمد مرتضوی مقدم|گروه رای=حقوقی|محور رای=قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها}}
'''رای وحدت رویه شماره 724 مورخ 1391/1/22 هیات عمومی دیوان عالی کشور''': [[تغییر کاربری اراضی زراعی]] تا پانصد مترمربع، برای سکونت شخصی صاحبان زمین اگر با اجازه اعضای کمیسیون موضوع [[ماده ۱ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک اصلاحی سال ۱۳۸۵ ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها]] باشد، طبق [[ماده ۲ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک ماده دو این قانون]] فقط برای یک بار از پرداخت [[عوارض قانونی]] معاف خواهد بود.
'''رای وحدت رویه شماره 724 مورخ 1391/1/22 هیات عمومی دیوان عالی کشور''': [[تغییر کاربری اراضی زراعی]] تا پانصد مترمربع، برای سکونت شخصی صاحبان زمین اگر با اجازه اعضای کمیسیون موضوع [[ماده ۱ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک اصلاحی سال ۱۳۸۵ ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها]] باشد، طبق [[ماده ۲ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|تبصره یک ماده دو این قانون]] فقط برای یک بار از پرداخت [[عوارض قانونی]] معاف خواهد بود.


مفاد این تبصره به معافیت از مجازات افرادی که بدون اخذ مجوز از کمیسیون مزبور اقدام به تغییر کاربری کرده‌اند دلالت نمی‌نماید؛ زیرا [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|ماده ۳ قانون مرقوم]]، این قبیل اشخاص را کلاً، قابل [[تعقیب]] دانسته و موارد استثنایی و خارج از شمول مجازات نیز [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|در تبصره ۴ همین ماده]] صراحتاً ذکر گردیده است؛ لذا به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها به منظور سکونت مطلقاً ممنوع و مرتکبین آن قابل تعقیب کیفری می‌باشند و رای شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر مازندران در حدی که با این نظر مطابقت داشته باشد صحیح و قانونی تشخیص می‌گردد.
مفاد این تبصره به معافیت از مجازات افرادی که بدون اخذ مجوز از کمیسیون مزبور اقدام به تغییر کاربری کرده‌اند دلالت نمی‌نماید؛ زیرا [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|ماده ۳ قانون مرقوم]]، این قبیل اشخاص را کلاً، قابل [[تعقیب]] دانسته و موارد استثنایی و خارج از شمول مجازات نیز [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها|در تبصره ۴ همین ماده]] صراحتاً ذکر گردیده است؛ لذا به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور تغییر غیرمجاز کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها به منظور سکونت مطلقاً ممنوع و مرتکبین آن قابل تعقیب کیفری می‌باشند و رای شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر مازندران در حدی که با این نظر مطابقت داشته باشد صحیح و قانونی تشخیص می‌گردد.


این رای طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای کلیه شعب دادگاه‌ها و دیوان عالی کشور لازم‌الاتباع خواهد بود.
این رای طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری]] در موارد مشابه برای کلیه شعب دادگاه‌ها و دیوان عالی کشور لازم‌الاتباع خواهد بود.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
خط ۱۱: خط ۱۳:
* [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها]]
* [[ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها]]
* [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری]]


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==