رای وحدت رویه شماره 14 مورخ 1351/03/17 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مجازات ورود مخفیانه حشیش و به مقدار زائد بر مصرف شخص به کشور): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره 14 مورخ 1351/03/17 هیئت عمومی دیوان عالی کشور (موضوع: مجازات ورود مخفیانه حشیش و به مقدار زائد بر مصرف شخص به کشور):''' به موجب تبصره (1) از [[ماده 1 قانون منع کشت خشخاش|ماده اول لایحه قانونی اصلاح قانون منع کشت خشخاش مصوب]] 1338 [[حشیش]] در ردیف مواد افیونی و مخدر شناخته شده و طبق ماده (4) قانون مذکور وارد کننده هر یک از مواد مخدره (من جمله حشیش) به مجازات مقرر در آن ماده محکوم خواهد شد و به صراحت تبصره (1) از ماده (31) قانون امور گمرکی مصوب سال 1350 کالایی که مورد آن جرم شناخته شده تابع مقررات مذکور در آن ماده نیست و طبق قوانین مربوط نسبت به آن عمل خواهد شد. علیهذا وارد کردن حشیش به نحو متقلبانه و به مقدار زاید بر مصرف شخص مرتکب معتاد به داخل کشور از مصادیق ماده (4) لایحه اصلاح قانون منع کشت خشخاش مصوب سال 1338 می‌باشد و در این مورد محکومیت وارد کننده طبق ماده (7) قانون مذکور که ناظر به حمل و اخفای مواد مخدره در داخل کشور است صحیح نیست و احکام شعبه اول و دوم و هشتم و حکم شماره 607/6 مورخ 24/7/1350 شعبه ششم دیوان عالی کشور را تأیید می‌نماید این رأی طبق قانون وحدت رویه مصوب 1328 برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.

[[ماده 1 قانون منع کشت خشخاش|ماده اول لایحه قانونی اصلاح قانون منع کشت خشخاش مصوب]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1351]]