نظریه شماره 7/1400/527 مورخ 1400/05/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعلیق اجرای مجازات در جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/527|شماره پرونده=1400-186/1-527 ک|تاریخ نظریه=1400/05/10}}

'''استعلام''': با عنایت به این که حسب ماده ۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ جرایم تعزیری درجه شش هفت و هشت قابل تعلیق تعقیب می باشند که امکان تعلیق اجرای مجازات آن ها حسب مواد ۴۶ و ۴۷ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ وجود داشته باشد. تا قبل از تصویب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹ در عدم امکان تعلیق تعقیب جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی به دلیل عدم امکان تعلیق اجرای مجازات این جرایم مستندا به بند الف ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی تردید نبود؛ اما با تصویب ماده ۷ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری و الحاق یک تبصره به ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی مبنی بر امکان تعلیق اجرای بخشی از مجازات جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی در صورت همکاری موثر مرتکب در کشف جرم و شناسایی سایر متهمان، این سوال پیش می آید که آیا مراد از امکان تعلیق اجرای مجازات مندرج در ماده ۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری، امکان تعلیق اجرای کل مجازات و در نتیجه، عدم امکان تعلیق تعقیب جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی است یا تعلیق اجرای بخشی از مجازات نیز می تواند مقصود ماده مذکور باشد که در این صورت، امکان تعلیق تعقیب در جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی نیز فراهم است؟