رای وحدت رویه شماره 664 مورخ 1382/10/30 هیات عمومی دیوان عالی کشور (ماده 4 اصلاحی قانون تشکیل رسیدگی به جرایمی که مجازات قانونی آنها اعدام میباشد): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره ۶۶۴ مورخ ۱۳۸۲/۱۰/۳۰ هیات عمومی دیوان عالی کشور (ماده ۴ اصلاحی قانون تشکیل رسیدگی به جرایمی که مجازات قانونی آنها اعدام می‌باشد را در صلاحیت دادگاه‌های کیفری استان قرار داده‌است که این منصرف از موارد صلاحیت ذاتی دادگاه‌های انقلاب اسلامی می‌باشد):'''به موجب [[ماده پنجم قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۷۳|ماده پنجم قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب پانزدهم تیرماه ۱۳۷۳]] با اصلاحات و الحاقات بعدی، رسیدگی به [[جرم|جرایم]] ذیل مطلقاً در [[صلاحیت]] [[دادگاه انقلاب|دادگاه‌های انقلاب اسلامی]] است:

لهذا مقررات تبصره یک الحاقی به [[ماده ۴ قانون قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب 1377|ماده ۴ قانون]] یاد شده که بموجب آن رسیدگی به جرایمی که مجازات قانونی آنها [[اعدام]] می‌باشد را در صلاحیت [[دادگاه‌ کیفری استان|دادگاه‌های کیفری استان]] قرار داده‌است منصرف از موارد [[صلاحیت ذاتی]] دادگاه‌های انقلاب اسلامی می‌باشد. بنا به مراتب [[رای]] شعبه سی ویکم [[دیوان عالی کشور]] که بر این مبنی صادر شده صحیح و منطبق با موازین و مقررات تشخیص گردیده و تأیید می‌شود.این رای به موجب [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری]] در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و [[دادگاه|دادگاه‌ها]] لازم الاتباع است.

* [[ماده ۵ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب 1377|ماده ۵ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب]]

* [[ماده ۴ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب 1377|ماده ۴ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب]]