ماده ۱ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴: تفاوت میان نسخهها
(افزودن رویه قضایی) |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱ قانون تامین اجتماعی:''' بمنظور اجراء و | '''ماده ۱ قانون تامین اجتماعی:''' بمنظور اجراء و تعمیم و گسترش انواع بیمههای اجتماعی و استقرار نظام هم آهنگ و متناسب با برنامههای تأمین اجتماعی، همچنین تمرکز وجوه و درآمدهای موضوع قانون تأمین اجتماعی و سرمایهگذاری و بهرهبرداری از محل و جوه و ذخائر، سازمان مستقلی بنام «[[سازمان تأمین اجتماعی]]» و ابسته به وزارت بهداری و بهزیستی که در این قانون «سازمان» نامیده میشود، تشکیل میگردد. سازمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری است و امور آن منحصراً طبق اساسنامه ای که به تصویب هیئت وزیران میرسد، اداره خواهد شد. | ||
تبصره | تبصره ۱ ـ صندو ق تأمین اجتماعی موضوع ماده ۱۰ قانون تشکیل وزارت بهداری و بهزیستی، مصوب تیرماه ۱۳۵۵ در سازمان ادغام و کلیه و ظایف و دارائی و مطالبات و دیون و تعهدات صندو ق مذکور، به سازمان منتقل میشود. | ||
تبصره | تبصره ۲ ـ کلیه و احدهای اجرائی تأمین اجتماعی سازمانهای منطقه ای بهداری و بهزیستی استانها، موضوع ماده ۶ قانون تشکیل وزارت بهداری و بهزیستی مصوب تیرماه ۱۳۵۵، از سازمانهای مذکور منتزع و با کلیه وظایف و دارائی و مطالبات و دیون و تعهدات به «سازمان» منتقل میشود. | ||
تبصره | تبصره ۳ ـ کلیه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی سابق که در اجرای ماده ۶ قانون تشکیل و زارت بهداری و بهزیستی به سازمانهای منطقه ای بهداری و بهزیستی استانها منتقل شدهاند و همچنین کارمندانیکه توسط سازمانهای مذکور بمنظور انجام و ظایف مربوط به تأمین اجتماعی در نواحی بهداری و بهزیستی طبق آئین نامه استخدامی بیمههای اجتماعی استخدام شده و عملاً در کار تأمین اجتماعی اشتغال دارند و کلیه حقوق و مزایای خود را از محل اعتبارات پرسنلی و اداری تأمین اجتماعی دریافت میدارند به سازمان منتقل میشوند. | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سازمان تامین اجتماعی در آغاز به عنوان سازمان | سازمان تامین اجتماعی در آغاز به عنوان سازمان بیمههای اجتماعی کارگران به وجود آمد. با تحولات قانون گذاری به موجب قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ به شکل امروزی آن و به منظور اجرا و تعمیم و گسترش انواع بیمههای اجتماعی و استقرار نظام هماهنگ به برنامههای تامین اجتماعی تشکیل گردید و بنابر این هدف قانونگذار این بود که سازمان تامین اجتماعی محور و هماهنگکننده نظام تامین اجتماعی ایران باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تأمین اجتماعی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3596448|صفحه=|نام۱=کورش|نام خانوادگی۱=استوارسنگری|چاپ=3}}</ref> | ||
== رویههای قضایی == | == رویههای قضایی == | ||
* [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر محل خدمت در بیمه شاغلین]] | * [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر محل خدمت در بیمه شاغلین]] | ||
* [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به بیمه نمودن مشمولان مقررات تأمین اجتماعی|رای شعبه دیوان عدالت اداری | * [[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به بیمه نمودن مشمولان مقررات تأمین اجتماعی|رای شعبه دیوان عدالت اداری دربارهٔ تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به بیمه نمودن مشمولان مقررات تأمین اجتماعی (شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۵۰۰۴۹۰)]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[امکانسنجی تجمیع صندوقهای بازنشستگی در نظام تامین اجتماعی ایران]] | * [[امکانسنجی تجمیع صندوقهای بازنشستگی در نظام تامین اجتماعی ایران]] | ||
* [[نظارت مالی بر سازمان تامین اجتماعی]] | * [[نظارت مالی بر سازمان تامین اجتماعی]] | ||
[[رده:مواد قانون | [[رده:مواد قانون تأمین اجتماعی]] | ||
[[رده:سازمان تامین اجتماعی]] | [[رده:سازمان تامین اجتماعی]] |
نسخهٔ ۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۸
ماده ۱ قانون تامین اجتماعی: بمنظور اجراء و تعمیم و گسترش انواع بیمههای اجتماعی و استقرار نظام هم آهنگ و متناسب با برنامههای تأمین اجتماعی، همچنین تمرکز وجوه و درآمدهای موضوع قانون تأمین اجتماعی و سرمایهگذاری و بهرهبرداری از محل و جوه و ذخائر، سازمان مستقلی بنام «سازمان تأمین اجتماعی» و ابسته به وزارت بهداری و بهزیستی که در این قانون «سازمان» نامیده میشود، تشکیل میگردد. سازمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری است و امور آن منحصراً طبق اساسنامه ای که به تصویب هیئت وزیران میرسد، اداره خواهد شد.
تبصره ۱ ـ صندو ق تأمین اجتماعی موضوع ماده ۱۰ قانون تشکیل وزارت بهداری و بهزیستی، مصوب تیرماه ۱۳۵۵ در سازمان ادغام و کلیه و ظایف و دارائی و مطالبات و دیون و تعهدات صندو ق مذکور، به سازمان منتقل میشود.
تبصره ۲ ـ کلیه و احدهای اجرائی تأمین اجتماعی سازمانهای منطقه ای بهداری و بهزیستی استانها، موضوع ماده ۶ قانون تشکیل وزارت بهداری و بهزیستی مصوب تیرماه ۱۳۵۵، از سازمانهای مذکور منتزع و با کلیه وظایف و دارائی و مطالبات و دیون و تعهدات به «سازمان» منتقل میشود.
تبصره ۳ ـ کلیه کارکنان سازمان تأمین اجتماعی سابق که در اجرای ماده ۶ قانون تشکیل و زارت بهداری و بهزیستی به سازمانهای منطقه ای بهداری و بهزیستی استانها منتقل شدهاند و همچنین کارمندانیکه توسط سازمانهای مذکور بمنظور انجام و ظایف مربوط به تأمین اجتماعی در نواحی بهداری و بهزیستی طبق آئین نامه استخدامی بیمههای اجتماعی استخدام شده و عملاً در کار تأمین اجتماعی اشتغال دارند و کلیه حقوق و مزایای خود را از محل اعتبارات پرسنلی و اداری تأمین اجتماعی دریافت میدارند به سازمان منتقل میشوند.
پیشینه
سازمان تامین اجتماعی در آغاز به عنوان سازمان بیمههای اجتماعی کارگران به وجود آمد. با تحولات قانون گذاری به موجب قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ به شکل امروزی آن و به منظور اجرا و تعمیم و گسترش انواع بیمههای اجتماعی و استقرار نظام هماهنگ به برنامههای تامین اجتماعی تشکیل گردید و بنابر این هدف قانونگذار این بود که سازمان تامین اجتماعی محور و هماهنگکننده نظام تامین اجتماعی ایران باشد.[۱]
رویههای قضایی
- رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره تأثیر محل خدمت در بیمه شاغلین
- رای شعبه دیوان عدالت اداری دربارهٔ تکلیف سازمان تأمین اجتماعی به بیمه نمودن مشمولان مقررات تأمین اجتماعی (شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۵۰۰۴۹۰)
منابع
- ↑ کورش استوارسنگری. حقوق تأمین اجتماعی. چاپ 3. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3596448