ماده 2 قانون برگزاری مناقصات: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''ماده ۲ قانون برگزاری مناقصات:''' تعاریف واژگانی که در این قانون به کار برده شده، به شرح زیر تعریف می شوند: الف – مناقصه : فرایندی است رقابتی برای تأمین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه)،که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه گری که کمترین قیمت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
* [[ماده 1 قانون برگزاری مناقصات|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده 1 قانون برگزاری مناقصات|مشاهده ماده قبلی]] | ||
* [[ماده 3 قانون برگزاری مناقصات|مشاهده ماده بعدی]] | * [[ماده 3 قانون برگزاری مناقصات|مشاهده ماده بعدی]] | ||
== مقالات مرتبط == | |||
[[معاملات عمدهی بورسی از حیث تشکیل، آثار و انحلال]] | |||
{{مواد قانون برگزاری مناقصات}} | {{مواد قانون برگزاری مناقصات}} | ||
[[رده:مواد قانون برگزاری مناقصات]] | [[رده:مواد قانون برگزاری مناقصات]] |
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۱
ماده ۲ قانون برگزاری مناقصات: تعاریف
واژگانی که در این قانون به کار برده شده، به شرح زیر تعریف می شوند:
الف – مناقصه : فرایندی است رقابتی برای تأمین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه)،که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصه گری که کمترین قیمت متناسب را پیشنهاد کرده باشد، واگذار می شود.
ب – مناقصه گزار: دستگاه موضوع بند (ب) ماده (۱) این قانون که مناقصه را برگزار می نماید.
ج – مناقصه گر: شخصی حقیقی یا حقوقی است که اسناد مناقصه را دریافت و در مناقصه شرکت می کند.
د – کمیته فنی بازرگانی: هیأتی است با حداقل سه عضو خبره فنی بازرگانی صلاحیتدار که از سوی مقام مجاز دستگاه مناقصه گزار انتخاب می شود و ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها و سایر وظایف مقرر در این قانون را بر عهده می گیرد.
ه– – ارزیابی کیفی مناقصه گران: عبارت است از ارزیابی توان انجام تعهدات مناقصه گران که از سوی مناقصه گزار یا به تشخیص وی توسط کمیته فنی بازرگانی انجام می شود.
و – ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها: فرایندی است که در آن مشخصات، استانداردها، کارایی، دوام و سایر ویژگی های فنی بازرگانی پیشنهادهای مناقصه گران بررسی، ارزیابی و پیشنهادهای قابل قبول برگزیده می شوند.
ز – ارزیابی مالی: فرایندی است که در آن مناسب ترین قیمت به شرح مندرج در ماده (۲۰) این قانون از بین پیشنهادهائی که از نظر فنی بازرگانی پذیرفته شده اند، برگزیده می شود.
ح – ارزیابی شکلی: عبارت است از بررسی کامل بودن اسناد و امضای آنها، غیرمشروط و خوانا بودن پیشنهاد قیمت.
ط – انحصار: انحصار در معامله عبارت است از یگانه بودن متقاضی شرکت در معامله که به طرق زیر تعیین می شود.
۱– اعلان هیأت وزیران برای کالاها و خدماتی که در انحصار دولت است.
۲– انتشار آگهی عمومی و ایجاب تنها یک متقاضی برای انجام معامله.
ی – برنامه زمانی مناقصه: سندی است که در آن زمان و مهلت برگزاری مراحل مختلف مناقصه، مدت اعتبار پیشنهادها و زمان انعقاد قرارداد مشخص می شود.