ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۲ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۲ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی]]
* [[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی]]
خط ۹: خط ۷:
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
منظور از «امضاء» در '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب [[قصد]] و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر [[هویت]] او نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
منظور از «امضاء» در '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب [[قصد]] و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر [[هویت]] او نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
 
== نکات تفسیری دکترین ماده 1301 قانون مدنی ==
== نکات تفسیری دکترین ==
اسناد موردنظر '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، اوراقی است که در رابطه با [[عقد|عقود]] و قراردادهایی نظیر [[بیع]]، [[صلح]]، [[هبه]]، [[نکاح]] و [[طلاق]] تنظیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=214608|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>
اسناد موردنظر '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، اوراقی است که در رابطه با [[عقد|عقود]] و قراردادهایی نظیر [[بیع]]، [[صلح]]، [[هبه]]، [[نکاح]] و [[طلاق]] تنظیم می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=214608|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>
[[سند عادی]] نیز باید دارای امضاء، [[مُهر|مهر]] یا [[اثر انگشت]] منتسبٌ الیه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=10412|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=8}}</ref>
[[سند عادی]] نیز باید دارای امضاء، [[مُهر|مهر]] یا [[اثر انگشت]] منتسبٌ الیه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=10412|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=8}}</ref>
 
== نکات توضیحی ماده 1301 قانون مدنی ==
== نکات توضیحی ==
امضاء، در صورتی دلیل محسوب گردیده و [[حجیت]] دارد که مورد تأیید [[عرف]] اهل فن باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
امضاء، در صورتی دلیل محسوب گردیده و [[حجیت]] دارد که مورد تأیید [[عرف]] اهل فن باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>


اگر سند عادی، دارای نسخ متعدد باشد؛ نسخه‌های مزبور، در صورتی اعتبار دارند که ممضی به امضای اصل باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌های کلیدی آیین دادرسی مدنی (اسناد)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1581116|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>
اگر سند عادی، دارای نسخ متعدد باشد؛ نسخه‌های مزبور، در صورتی اعتبار دارند که ممضی به امضای اصل باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌های کلیدی آیین دادرسی مدنی (اسناد)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1581116|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1301 قانون مدنی ==
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# امضا به عنوان دلیل قانونی تلقی می‌شود.
# امضا به عنوان دلیل قانونی تلقی می‌شود.
خط ۲۷: خط ۲۱:
# امضا در نوشته یا سند، اثر حقوقی دارد.  
# امضا در نوشته یا سند، اثر حقوقی دارد.  
# امضاکننده باید از محتوای نوشته یا سند آگاه باشد.
# امضاکننده باید از محتوای نوشته یا سند آگاه باشد.
== رویه های قضایی ==
== رویه های قضایی ==
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت شورای حل اختلاف در دعاوی مالی]]
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت شورای حل اختلاف در دعاوی مالی]]
خط ۴۱: خط ۳۴:
* [[رای دادگاه درباره اثر حضوربایع دردفترخانه برمطالبه ی وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)|رای دادگاه درباره اثر حضوربایع در دفترخانه بر مطالبه وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)]]
* [[رای دادگاه درباره اثر حضوربایع دردفترخانه برمطالبه ی وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)|رای دادگاه درباره اثر حضوربایع در دفترخانه بر مطالبه وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)]]
* [[رای دادگاه درباره احراز معاملات صوری و نحوه احراز قصد (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۷۰۰۸۵۶)]]
* [[رای دادگاه درباره احراز معاملات صوری و نحوه احراز قصد (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۷۰۰۸۵۶)]]
== مصادیق و نمونه ها ==
== مصادیق و نمونه ها ==
* مکاتبات اداری بین کارمندان که فاقد امضاء بوده یا [[پاراف]] شده باشند؛ در حکم سند دارای امضاء محسوب گردیده؛ و علیه نویسنده آن، سندیت دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مرکز نشر دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=215408|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=4}}</ref>
* مکاتبات اداری بین کارمندان که فاقد امضاء بوده یا [[پاراف]] شده باشند؛ در حکم سند دارای امضاء محسوب گردیده؛ و علیه نویسنده آن، سندیت دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مرکز نشر دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=215408|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=4}}</ref>
== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
* [[اعتبارسنجی اسناد الکترونیک]]
* [[اعتبارسنجی اسناد الکترونیک]]
* [[کشف عنصر «رضــــا» در قـراردادهای «کلیک‌رپ»|کشف عنصر «رضا» در قراردادهای «کلیک‌رپ»]]
* [[کشف عنصر «رضــــا» در قـراردادهای «کلیک‌رپ»|کشف عنصر «رضا» در قراردادهای «کلیک‌رپ»]]
* [[اصول و ویژگی‌های حقوقی حاکم بر اسناد الکترونیکی]]
* [[اصول و ویژگی‌های حقوقی حاکم بر اسناد الکترونیکی]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۵۶: خط ۴۶:
[[رده:ادله اثبات دعوی]]
[[رده:ادله اثبات دعوی]]
[[رده:اسناد]]
[[رده:اسناد]]
{{DEFAULTSORT:ماده 6515}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶

ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی: امضایی که در روی نوشته یا سندی باشد بر ضرر امضاءکننده دلیل است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

منظور از «امضاء» در ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب قصد و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر هویت او نماید.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 1301 قانون مدنی

اسناد موردنظر ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی، اوراقی است که در رابطه با عقود و قراردادهایی نظیر بیع، صلح، هبه، نکاح و طلاق تنظیم می‌گردد.[۲] سند عادی نیز باید دارای امضاء، مهر یا اثر انگشت منتسبٌ الیه باشد.[۳]

نکات توضیحی ماده 1301 قانون مدنی

امضاء، در صورتی دلیل محسوب گردیده و حجیت دارد که مورد تأیید عرف اهل فن باشد.[۴]

اگر سند عادی، دارای نسخ متعدد باشد؛ نسخه‌های مزبور، در صورتی اعتبار دارند که ممضی به امضای اصل باشند.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1301 قانون مدنی

  1. امضا به عنوان دلیل قانونی تلقی می‌شود.
  2. امضا تنها بر علیه امضاکننده معتبر است.
  3. مسئولیت قانونی امضا بر عهده امضاکننده است.
  4. امضا در نوشته یا سند، اثر حقوقی دارد.
  5. امضاکننده باید از محتوای نوشته یا سند آگاه باشد.

رویه های قضایی

مصادیق و نمونه ها

  • مکاتبات اداری بین کارمندان که فاقد امضاء بوده یا پاراف شده باشند؛ در حکم سند دارای امضاء محسوب گردیده؛ و علیه نویسنده آن، سندیت دارند.[۶]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87. دادگستری استان تهران، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2050216
  2. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 214608
  3. عبدالله شمس. ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی). چاپ 8. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 10412
  4. ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87. دادگستری استان تهران، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2050216
  5. نکته‌های کلیدی آیین دادرسی مدنی (اسناد). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1581116
  6. سیدمحسن صدرزاده افشار. ادله اثبات دعوی در حقوق ایران. چاپ 4. مرکز نشر دانشگاهی، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 215408