ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۲ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۲ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی]] | * [[ماده ۱۳۰۰ قانون مدنی]] | ||
خط ۹: | خط ۷: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
منظور از «امضاء» در '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب [[قصد]] و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر [[هویت]] او نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | منظور از «امضاء» در '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب [[قصد]] و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر [[هویت]] او نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 1301 قانون مدنی == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
اسناد موردنظر '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، اوراقی است که در رابطه با [[عقد|عقود]] و قراردادهایی نظیر [[بیع]]، [[صلح]]، [[هبه]]، [[نکاح]] و [[طلاق]] تنظیم میگردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=214608|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref> | اسناد موردنظر '''ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی'''، اوراقی است که در رابطه با [[عقد|عقود]] و قراردادهایی نظیر [[بیع]]، [[صلح]]، [[هبه]]، [[نکاح]] و [[طلاق]] تنظیم میگردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=214608|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref> | ||
[[سند عادی]] نیز باید دارای امضاء، [[مُهر|مهر]] یا [[اثر انگشت]] منتسبٌ الیه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=10412|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=8}}</ref> | [[سند عادی]] نیز باید دارای امضاء، [[مُهر|مهر]] یا [[اثر انگشت]] منتسبٌ الیه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=10412|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=8}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 1301 قانون مدنی == | |||
== نکات توضیحی == | |||
امضاء، در صورتی دلیل محسوب گردیده و [[حجیت]] دارد که مورد تأیید [[عرف]] اهل فن باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | امضاء، در صورتی دلیل محسوب گردیده و [[حجیت]] دارد که مورد تأیید [[عرف]] اهل فن باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دادگستری استان تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2050216|صفحه=|نام۱=دادگستری استان تهران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
اگر سند عادی، دارای نسخ متعدد باشد؛ نسخههای مزبور، در صورتی اعتبار دارند که ممضی به امضای اصل باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتههای کلیدی آیین دادرسی مدنی (اسناد)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1581116|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | اگر سند عادی، دارای نسخ متعدد باشد؛ نسخههای مزبور، در صورتی اعتبار دارند که ممضی به امضای اصل باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتههای کلیدی آیین دادرسی مدنی (اسناد)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1581116|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1301 قانون مدنی == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# امضا به عنوان دلیل قانونی تلقی میشود. | # امضا به عنوان دلیل قانونی تلقی میشود. | ||
خط ۲۷: | خط ۲۱: | ||
# امضا در نوشته یا سند، اثر حقوقی دارد. | # امضا در نوشته یا سند، اثر حقوقی دارد. | ||
# امضاکننده باید از محتوای نوشته یا سند آگاه باشد. | # امضاکننده باید از محتوای نوشته یا سند آگاه باشد. | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت شورای حل اختلاف در دعاوی مالی]] | * [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت شورای حل اختلاف در دعاوی مالی]] | ||
خط ۴۱: | خط ۳۴: | ||
* [[رای دادگاه درباره اثر حضوربایع دردفترخانه برمطالبه ی وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)|رای دادگاه درباره اثر حضوربایع در دفترخانه بر مطالبه وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)]] | * [[رای دادگاه درباره اثر حضوربایع دردفترخانه برمطالبه ی وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)|رای دادگاه درباره اثر حضوربایع در دفترخانه بر مطالبه وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)]] | ||
* [[رای دادگاه درباره احراز معاملات صوری و نحوه احراز قصد (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۷۰۰۸۵۶)]] | * [[رای دادگاه درباره احراز معاملات صوری و نحوه احراز قصد (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۷۰۰۸۵۶)]] | ||
== مصادیق و نمونه ها == | == مصادیق و نمونه ها == | ||
* مکاتبات اداری بین کارمندان که فاقد امضاء بوده یا [[پاراف]] شده باشند؛ در حکم سند دارای امضاء محسوب گردیده؛ و علیه نویسنده آن، سندیت دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مرکز نشر دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=215408|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=4}}</ref> | * مکاتبات اداری بین کارمندان که فاقد امضاء بوده یا [[پاراف]] شده باشند؛ در حکم سند دارای امضاء محسوب گردیده؛ و علیه نویسنده آن، سندیت دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مرکز نشر دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=215408|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=4}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[اعتبارسنجی اسناد الکترونیک]] | * [[اعتبارسنجی اسناد الکترونیک]] | ||
* [[کشف عنصر «رضــــا» در قـراردادهای «کلیکرپ»|کشف عنصر «رضا» در قراردادهای «کلیکرپ»]] | * [[کشف عنصر «رضــــا» در قـراردادهای «کلیکرپ»|کشف عنصر «رضا» در قراردادهای «کلیکرپ»]] | ||
* [[اصول و ویژگیهای حقوقی حاکم بر اسناد الکترونیکی]] | * [[اصول و ویژگیهای حقوقی حاکم بر اسناد الکترونیکی]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
خط ۵۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:ادله اثبات دعوی]] | [[رده:ادله اثبات دعوی]] | ||
[[رده:اسناد]] | [[رده:اسناد]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 6515}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶
ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی: امضایی که در روی نوشته یا سندی باشد بر ضرر امضاءکننده دلیل است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
منظور از «امضاء» در ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی، هر نوشته و علامتی است که در ذیل سند، حسب قصد و عادت ترسیم کننده، و نیز در نظر دیگران، دلالت بر هویت او نماید.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 1301 قانون مدنی
اسناد موردنظر ماده ۱۳۰۱ قانون مدنی، اوراقی است که در رابطه با عقود و قراردادهایی نظیر بیع، صلح، هبه، نکاح و طلاق تنظیم میگردد.[۲] سند عادی نیز باید دارای امضاء، مهر یا اثر انگشت منتسبٌ الیه باشد.[۳]
نکات توضیحی ماده 1301 قانون مدنی
امضاء، در صورتی دلیل محسوب گردیده و حجیت دارد که مورد تأیید عرف اهل فن باشد.[۴]
اگر سند عادی، دارای نسخ متعدد باشد؛ نسخههای مزبور، در صورتی اعتبار دارند که ممضی به امضای اصل باشند.[۵]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 1301 قانون مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- امضا به عنوان دلیل قانونی تلقی میشود.
- امضا تنها بر علیه امضاکننده معتبر است.
- مسئولیت قانونی امضا بر عهده امضاکننده است.
- امضا در نوشته یا سند، اثر حقوقی دارد.
- امضاکننده باید از محتوای نوشته یا سند آگاه باشد.
رویه های قضایی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت شورای حل اختلاف در دعاوی مالی
- رای دادگاه درباره حدود تکلیف ورثه در پرداخت دیون متوفی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۳۰۱۰۲۴)
- نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۹۸۰ مورخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اثبات مندرجات سند سفید امضا
- رای دادگاه درباره اعتبار چک بدون تاریخ (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۱۰۱۳۷۱)
- رای دادگاه درباره اعتبار کارشناسی موجود در پرونده کیفری در دعوی حقوقی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۱۶۷۷)
- رای دادگاه درباره اعتراض به نظریه کارشناس در مرحله تجدیدنظرخواهی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۵۰۱۱۰۲)
- رای دادگاه درباره اثر اثبات جعلیت امضاء یکی از مسئولین چک بر مسئولیت سایرین (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۵۰۰۳۰۵)
- رای دادگاه درباره اثر اعلام آمادگی فروشنده به تحویل مبیع بر مطالبه خسارت (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۰۰۱۰۰۰۳۷۷)
- رای دادگاه درباره اعطای وکالت در نقل و انتقال عین مرهونه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۸۰۱۱۷۵)
- رای دادگاه درباره اثر تبدیل تعهد (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۰۰۸۸)
- رای دادگاه درباره اثر حضوربایع در دفترخانه بر مطالبه وجه التزام (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۱۰۶۴)
- رای دادگاه درباره احراز معاملات صوری و نحوه احراز قصد (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۷۰۰۸۵۶)
مصادیق و نمونه ها
- مکاتبات اداری بین کارمندان که فاقد امضاء بوده یا پاراف شده باشند؛ در حکم سند دارای امضاء محسوب گردیده؛ و علیه نویسنده آن، سندیت دارند.[۶]
مقالات مرتبط
- اعتبارسنجی اسناد الکترونیک
- کشف عنصر «رضا» در قراردادهای «کلیکرپ»
- اصول و ویژگیهای حقوقی حاکم بر اسناد الکترونیکی
منابع
- ↑ ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87. دادگستری استان تهران، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2050216
- ↑ سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 214608
- ↑ عبدالله شمس. ادله اثبات دعوی (حقوق ماهوی و شکلی). چاپ 8. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 10412
- ↑ ماهنامه قضاوت، شماره 50، فروردین و اردیبهشت 87. دادگستری استان تهران، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2050216
- ↑ نکتههای کلیدی آیین دادرسی مدنی (اسناد). چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1581116
- ↑ سیدمحسن صدرزاده افشار. ادله اثبات دعوی در حقوق ایران. چاپ 4. مرکز نشر دانشگاهی، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 215408