اذن در ارتفاق: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]

[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]]

'''اذن در ارتفاق''' در موادی از [[قانون مدنی ایران|قانون مدنی]] پیش بینی شده است و به موجب آن، اگر کسی [[حق عبور]] در ملک غیر ندارد ولی صاحب ملک '''اذن''' داده باشد که از ملک او عبور کنند، هر وقت بخواهد می‌تواند از اذن خود [[رجوع از اذن در ارتفاق|رجوع]] کرده و مانع عبور او بشود و همچنین است سایر [[حق ارتفاق|ارتفاقات]].<ref>[[ماده ۹۸ قانون مدنی]]</ref> همچنین هیچ‌کس [[حق]] ندارد ناودان خود را به طرف ملک دیگری بگذارد یا آب باران از بام خود به بام یا ملک همسایه جاری کند یا برف بریزد مگر به اذن او،<ref>[[ماده ۹۹ قانون مدنی]]</ref> بنابراین چنانچه کسی، بدون اذن مالک، ناودان خود را به طرف ملک دیگری بگذارد یا آب باران از بام خود، به بام یا ملک همسایه جاری کند یا برف بریزد؛ مرتکب تجاوز به حق غیر گردیده و [[مسئولیت|مسئول]] است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=13320|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=11}}</ref> زیرا محدود نمودن مالکیت دیگران، جز با اذن آنها امکان‌پذیر نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=187964|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=6}}</ref>