رای وحدت رویه شماره 14 مورخ 1351/03/17 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مجازات ورود مخفیانه حشیش و به مقدار زائد بر مصرف شخص به کشور): تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
* [[ماده ۴ لایحه قانونی اصلاح قانون منع کشت خشخاش]] | * [[ماده ۴ لایحه قانونی اصلاح قانون منع کشت خشخاش]] | ||
* [[ماده ۷ لایحه قانونی اصلاح قانون منع کشت خشخاش]] | * [[ماده ۷ لایحه قانونی اصلاح قانون منع کشت خشخاش]] | ||
* [[ | * [[ماده ۳۱ قانون امور گمرکی مصوب سال ۱۳۵۰]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۱]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۱]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۱
رای وحدت رویه شماره ۱۴ مورخ ۱۳۵۱/۰۳/۱۷ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (مجازات ورود مخفیانه حشیش و به مقدار زائد بر مصرف شخص به کشور): به موجب تبصره (۱) از ماده اول لایحه قانونی اصلاح قانون منع کشت خشخاش مصوب ۱۳۳۸ حشیش در ردیف مواد افیونی و مخدر شناخته شده و طبق ماده (۴) قانون مذکور وارد کننده هر یک از مواد مخدره (من جمله حشیش) به مجازات مقرر در آن ماده محکوم خواهد شد و به صراحت تبصره (۱) از ماده (۳۱) قانون امور گمرکی مصوب سال ۱۳۵۰ کالایی که مورد آن جرم شناخته شده تابع مقررات مذکور در آن ماده نیست و طبق قوانین مربوط نسبت به آن عمل خواهد شد. علیهذا وارد کردن حشیش به نحو متقلبانه و به مقدار زاید بر مصرف شخص مرتکب معتاد به داخل کشور از مصادیق ماده (۴) لایحه اصلاح قانون منع کشت خشخاش مصوب سال ۱۳۳۸ میباشد و در این مورد محکومیت وارد کننده طبق ماده (۷) قانون مذکور که ناظر به حمل و اخفای مواد مخدره در داخل کشور است صحیح نیست و احکام شعبه اول و دوم و هشتم و حکم شماره ۶۰۷/۶ مورخ ۱۳۵۰/۷/۲۴ شعبه ششم دیوان عالی کشور را تأیید مینماید این رأی طبق قانون وحدت رویه مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است.