رای وحدت رویه شماره 719 مورخ 1390/2/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت مرجع قضایی در رسیدگی به دعوای تقسیم ترکه راجع به اموال غیرمنقول): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1390 using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رأی وحدت رویه شماره 719 مورخ 20/2/1390 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت مرجع قضایی در رسیدگی به دعوای تقسیم ترکه راجع به اموال غیرمنقول)''' | {{جعبه اطلاعات رای وحدت رویه دیوانعالی کشور|شماره رای=719|تاریخ صدور=1390/2/20|رییس وقت دیوانعالی=احمد محسنی گرگانی|نماینده دادستان=غلامحسین محسنی اژه‌ای|گروه رای=حقوقی|محور رای=ارث}} | ||
<nowiki>:</nowiki> مستفاد از مقررات [[قانون امور حسبی]] راجع به تقسیم، [[تقسیم ترکه]] در صورت عدم تراضی ورثه امری است که محتاج رسیدگی قضایی است و باید در دادگاه به عمل آید. همین حکم در موردی هم که ترکه منحصر به یک یا چند [[مال غیرمنقول]] باشد جاری است، بنابراین آراء شعب پنجم و بیست و یکم دیوان عالی کشور که تقسیم ترکه غیرمنقول را از صلاحیت واحد ثبتی محل وقوع مال خارج و در صلاحیت دادگاه دانسته به اکثریت آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی طبق ماده 270 | |||
'''رأی وحدت رویه شماره 719 مورخ 20/2/1390 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت مرجع قضایی در رسیدگی به دعوای تقسیم ترکه راجع به اموال غیرمنقول)'''<nowiki>:</nowiki> مستفاد از مقررات [[قانون امور حسبی]] راجع به تقسیم، [[تقسیم ترکه]] در صورت عدم تراضی ورثه امری است که محتاج رسیدگی قضایی است و باید در دادگاه به عمل آید. همین حکم در موردی هم که ترکه منحصر به یک یا چند [[مال غیرمنقول]] باشد جاری است، بنابراین آراء شعب پنجم و بیست و یکم [[دیوان عالی کشور]] که تقسیم [[ترکه غیرمنقول]] را از صلاحیت واحد ثبتی محل وقوع مال خارج و در صلاحیت دادگاه دانسته به اکثریت آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی طبق [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری]] در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاههای سراسر کشور لازم‌الاتباع است. | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 304 قانون امور حسبی]] | * [[ماده 304 قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده 310 قانون امور حسبی]] | * [[ماده 310 قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده 313 قانون امور حسبی]] | * [[ماده 313 قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب]] | * [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب]] | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[تقسیم ترکه]] | * [[تقسیم ترکه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۰۴
 | |
| شماره رای | ۷۱۹ |
|---|---|
| تاریخ صدور | ۱۳۹۰/۲/۲۰ |
| مرجع تصویب | هیات عمومی دیوانعالی کشور |
| قلمروی اجرایی | ایران  |
| رییس وقت دیوانعالی | احمد محسنی گرگانی |
| نماینده دادستان | غلامحسین محسنی اژه‌ای |
| گروه رای | حقوقی |
| محور رای | ارث |
رأی وحدت رویه شماره 719 مورخ 20/2/1390 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت مرجع قضایی در رسیدگی به دعوای تقسیم ترکه راجع به اموال غیرمنقول): مستفاد از مقررات قانون امور حسبی راجع به تقسیم، تقسیم ترکه در صورت عدم تراضی ورثه امری است که محتاج رسیدگی قضایی است و باید در دادگاه به عمل آید. همین حکم در موردی هم که ترکه منحصر به یک یا چند مال غیرمنقول باشد جاری است، بنابراین آراء شعب پنجم و بیست و یکم دیوان عالی کشور که تقسیم ترکه غیرمنقول را از صلاحیت واحد ثبتی محل وقوع مال خارج و در صلاحیت دادگاه دانسته به اکثریت آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی طبق ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاههای سراسر کشور لازم‌الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده 304 قانون امور حسبی
- ماده 310 قانون امور حسبی
- ماده 313 قانون امور حسبی
- ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب
