ماده ۶۸۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

هرگاه کودکی که زمان سخن گفتن او فرا نرسیده‌است در اثر کر شدن نتواند سخن بگوید یا کودکی که تازه زمان سخن گفتن او فرا رسیده‌است در اثر کر شدن نتواند کلمات دیگر را یادگیرد و بر زبان آورد، علاوه بر دیه شنوایی، دیه یا ارش زوال یا نقص گفتار نیز، حسب مورد ثابت می‌شود.

پیشینه

در قانون سابق تنها از کودکی که زبان باز نکرده سخن به میان آمده بود اما در قانون جدید علاوه بر آن، کودکی که تازه سخن باز کرده نیز مشمول حکم همین ماده می‌شود. همچنین در انتهای این ماده برای تعیین مجازات جانی، علاوه بر پرداخت دیه شنوایی، حسب مورد دیه یا ارش نیز باید پرداخت شود. اما در قانون سابق مقدار مازاد تنها در قالب ارش پرداخت می‌شد.

سوابق فقهی

در رابطه با زوال شنوایی آیت الله خمینی معتقد هستند که اگر جانی موجب از بین رفتن شنوایی کودکی شود و در نتیجه آن کودک زبان باز نکند، ظاهراً علاوه بر دیه نسبت به تعطیل شدن نطق کودک نیز باید حکومت را بدهد. همچنین صاحب جواهر در این باره معتقد است که در چنین حالتی قدرت تکلم باقی است اما نمی‌تواند از آن استفاده کند. مانند آنکه عضوی باقی باشد ولی به علت فلج شدن نتوان از آن استفاده کرد. البته در صورت زایل شدن قدرت تکلم، باید دو دیه پرداخت شود.