یکی از احکام وضعی است که بیانگر وضعیت عقد منعقد شده توسط متعاقدین می‌باشد و ضمانت اجرای تخلف از شرایط اساسی عقد می‌باشد و در دو معنای عام و خاص به کار رفته است.[۱]معنای عام آن هم شامل وضعیت بطلان که به معنای عدم ایجاد ماهیت حقوقی مد نظر طرفین می‌باشد [۲]و هم شامل غیر‌نافذ به معنای خاص می ‌باشد که به معنای ایجاد ناقص ماهیت حقوقی مدنظر متعاقدین و عدم اثرگذاری آن است که در چنین شرایطی الحاق بعدی عنصر رضا موجب نفوذ عقد می‌گردد.[۳]

منابع

  1. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قراردادها، انعقاد و اعتبار قرارداد). چاپ 5. شرکت سهامی انتشار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655708
  2. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قراردادها، انعقاد و اعتبار قرارداد). چاپ 5. شرکت سهامی انتشار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655696
  3. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قراردادها، انعقاد و اعتبار قرارداد). چاپ 5. شرکت سهامی انتشار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655700