منع از اشتغال به شغل

تعیین ممنوعیت از شغل برای متهم به عنوان یکی از مجازات‌های تکمیلی ماده ۲۳ به جهت پیشگیری از ارتکاب جرم یا تکرار آن قابل اعمال است،[۱] بنابراین ضروری است که ارتکاب جرم به دلیل اشتغال به شغل یا حرفه معین باشد یا شغل مورد نظر، ارتکاب جرم مذکور را تسهیل نموده باشد،[۲] به عنوان مثال اگر شغل شخصی فروش لباس‌های زنانه است و این شغل زمینه قوادی را برای او فراهم کرده، باید از این شغل منع شود.

مواد مرتبط

ماده ۳۰ قانون مجازات اسلامی

جستارهای وابسته

منابع

  1. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3626744
  2. محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4950644