ماده ۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری

شاكي مي تواند جبران تمام ضرر و زيان هاي مادي و معنوي و منافع ممكن الحصول ناشي از جرم را مطالبه کند.

تبصره 1 ماده 14: زيان معنوي عبارت از صدمات روحي يا هتك حيثيت و اعتبار شخصي ، خانوادگي يا اجتماعي است . دادگاه مي تواند علاوه بر صدور حكم به جبران خسارت مالي ، به رفع زيان از طرق ديگر از قبيل الزام به عذرخواهي و درج حكم در جرايد و امثال آن حكم نمايد .

تبصره 2 ماده 14: منافع ممكن الحصول تنها به مواردي اختصاص دارد كه صدق اتلاف نمايد . همچنين مقررات مرتبط به منافع ممكن الحصول و نيز پرداخت خسارت معنوي شامل جرائم موجب تعزيرات منصوص شرعي و ديه نمي شود .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضرری که در دعاوی کیفری،مورد نظر میباشد،ضرر مادی یا معنوی یا منفعت ممکن الحصول است. همانطور که در ماده قید شده است،جبران خسارت فقط به صورت مال و پرداخت پول به بزهدیده نیست بلکه ممکن است یک عذرخواهی یا یک عمل خاص فرهنگی برای اعاده وضع به حالت سابق را شامل بشود.مجرم ممکن است خدمتی را برای بزهدیده یا برای اجتماع یا یک بخش خیریه انجام دهد.خدمت به احتماع در مواردی که هیچ بزهدیده حقیقی قابل شناسایی نیست،مناسب است. ضمنا یکی از مشکلات و ابهامات قدیمی،امکان یا عدم امکان صدور حکم به جبران خساراتی مازاد بر دیه قانونی برای پوشش دادن هزینه های درمانی مدعی خصوصی بوده است. در متن اولیه قانون،هزینه های متعارف درمان که مازاد بر دیه باشد،مطابق نظر کارشناس یا بر اساس سایر ادله،قابل مطالبه دانسته شده بود که به موجب همان نظریه شورای نگهبان،خلاف موازین شرع شناخته و حذف شد.

مواد مرتبط

ماده 10 قانون مسئولیت مدنی

منابع

{{پانویس}}