ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۵ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «استنکاف طرف از حضور در دادگاه یا عدم قبول سازش بعد از حضور در هرحال مانع نمی ش...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

استنکاف طرف از حضور در دادگاه یا عدم قبول سازش بعد از حضور در هرحال مانع نمی شود که طرفین بار دیگر از همین دادگاه یا دادگاه دیگر خواستار سازش شوند.

توضیح واژگان

سازش : توافق و تسالم دو طرف دعوی در ددگاه یا خارج از آن ، به منظور از ابین بردن اختلافات و پایان دادن به منازعه خویش را سازش می نامند.83018

پیشینه

مفاد این ماده در ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال 1290 مشابهی نداشته اما در ماده  341 ق.ا.د.م سال 1318 پیش بینی شده بود.139380 /699381

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده با وجود عدم حضور فرد در دادگاه و یا حضور و عدم توافق ، امکان طرح مجدد سازش همواره وجود دارد.114283//142922//اما کلمه«طرفین » ظهور در این امر دارد که برای درخواست سازش مجدد باید دو طرف درخواست آن را داشته باشند ، البته این ظهور قابل ایراد است چرا که اشکالی ندارد که طرف با طرف دیگر گفتگو کند و زمینه ساز سازش را فراهم نماید، بنابراین می تواند مجدد درخواست سازش نماید.139381//114284// گزارش اصلاحی به مفهوم اخص رای شمرده نمی شود و لازم نیست به شکل دادنامه صادر شود و در نتیجه از اعتبار امر قضاوت شده برخوردار نمی باشد.312331