ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری:(الحاقي 08/07/1393) دستور تفتيش و توقيف بايد شامل اطلاعاتي از جمله اجراي دستور در محل يا خارج از آن ، مشخصات مكان و محدوده تفتيش و توقيف ، نوع و ميزان داده هاي مورد نظر ، نوع و تعداد سخت افزارها و نرم افزارها ، نحوه دستيابي به داده هاي رمزنگاري يا حذف شده و زمان تقريبي انجام تفتيش و توقيف باشد كه به اجراي صحيح آن كمك مي كند .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ماده فوق ناظر بر این اصل کلی است که لازم است در مجوز های تفتیش (اعم از تفتیش یک خانه، اتومبیل یا تفتیش داده ها و سامانه های رایانه ای و مخابراتی) حدود اختیارات ضابط باید مشخص شود.[۱]
انتقادات
عده ای بر این باورند که بهتر بود در این ماده مواردی را که با توجه به شخصیت متهم نیازمند رعایت تشریفات خاصی بود را احصا می کرد.[۲]
منابع
- ↑ محمدرضا زندی. تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1508692
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231736