ماده 3 قانون امور حسبی
ماده ۳ قانون امور حسبی: رسیدگی به امور حسبی در دادگاه‌های حقوقی به عمل می‌آید.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می‌شود.[۱]
امور حسبی: اموری را حسبی گویند که مراجع قضایی باید وارد رسیدگی و اتخاذ تصمیم شوند، بدون این که رسیدگی متوقف بر اختلاف و مرافعه ای باشد و شکایتی طرح گردد.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
پرداختن به امور حسبی از جمله قسمتی از امور غایب مانند نصب امین، در صلاحیت رسیدگی دادگاه‌های عمومی است و دادستان آن حوزه که نماینده جامعه محسوب شده و منتخب رئیس قوه قضاییه است از طریق معاونان خود به ویژه مسئول اداره سرپرستی به این امور می‌پردازد.[۳]
منابع
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد هفتم) (بررسی مشخصات اشخاص و محجورین، وضعیت، شخصیت، هویت، تابعیت، اقامت، قیمومت). چاپ 5. پایدار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 324628
- ↑ سیدمرتضی قاسم‌زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2706780