ماده 7 قانون صدور چک

(اصلاحی 02/06/1382)- هرکس مرتکب بزه صدور چک بلامحل گردد به شرح ذیل محکوم خواهد شد : 

الف - چنانچه مبلغ مندرج در متن چک کمتر از ده ( 000 000 10 ) ریال باشد به

حبس تا حداکثر شش ماه محکوم خواهد شد .

ب - چنانچه مبلغ مندرج در متن چک از ده میلیون ( 000 000 10 ) ریال تا پنجاه میلیون

( 000 000 50 ) ریال باشد از شش ماه تا یک سال حبس محکوم خواهد شد .

ج - چنانچه مبلغ مندرج در متن چک از پنجاه میلیون ( 000 000 50 ) ریال بیشتر باشد

به حبس از یک سال تا دو سال و ممنوعیت از داشتن دسته چک به مدت دو سال محکوم خواهد

شد و درصورتی که صادرکننده چک اقدام به اصدار چکهای بلامحل نموده باشد ، مجموع مبالغ مندرج در متون چکها ملاک عمل خواهد بود .

تبصره (اصلاحی 02/06/1382)- این مجازاتها شامل مواردی که ثابت شود چکهای بلامحل بابت معاملات نامشروع و یا بهره ربوی صادر شده ، نمی باشد .

نظر مجمع تشخیص مصلحت نظام :

ماده واحده - منظور از عبارت « کلیه خسارات و هزینه های وارد شده . . . » مذکور در تبصره الحاقی به ماده 2 قانون اصلاح موادی از قانون صدور چک مصوب 10/3/1376 مجمع تشخیص مصلحت نظام ، ، خسارات تاخیر تأدیه برمبنای نرخ تورم از تاریخ چک تا زمان وصول آن که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام شده و هزینه دادرسی و حق الوکاله بر اساس تعرفه های قانونی است .

رویه قضایی

رای وحدت رویه شماره 34 مورخ 1353/03/29 هیات عمومی دیوان عالی کشور (شمول ماده (3) قانون صدور چک مصوب خرداد 1344 به چک صادره از حساب مسدود)