فلسفه سیاسی هگل و مدرنیته

نسخهٔ تاریخ ‏۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۴۱ توسط Farnoushfakhar (بحث | مشارکت‌ها) (وارد کردن عنوان مقاله، نویسنده و نشریه آن، چکیده و کلیدواژه‌های مقاله)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

فلسفه سیاسی هگل و مدرنیته نام مقاله‌ای از شجاع احمدوند است که در شماره بیست و چهارم (تیر 1387) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.

چکیده

فلسفه هگل چهرهای ژانوسی دارد هم فلسفهای متافیزیکی است و هم سکولار. او به دنبال تئوریزه کردن شرایط زمانه خود است و از اینروست که به مدرنیته و پیامدهای آن توجهی ویژه دارد. مدرنیته از رنسانس آغاز شد و بر شاخص هایی چون خردگرایی، تفکر انتقادی، اندیشه ترقی، افسون زدایی، تفرد، پرهیز از پیشداوری استوار بود. تمرکز این مقاله بر اهمیت و نقش فلسفه سیاسی هگل در مدرنیته است، لذا میکوشد تا جایگاه اندیشه هگل به عنوان یکی از بنیانگذاران اندیشه تجدد را در پدیده مدرنیته بررسی کند. زیرا اندیشه هگل یکی از ستون های مهم فلسفه مدرن است؛ و فهم تجدد و تفکر مدرن بدون شناخت اندیشه هگل ناممکن است.

کلیدواژه‌ها

  • مدرنیته
  • روشنگری
  • فلسفه اجتماعی و سیاسی هگل
  • فضای سیاسی
  • دولت مدرن