ماده 10 قانون تجارت الکترونیکی
ماده 10 قانون تجارت الکترونیکی: امضای الکترونیکی مطمئن باید دارای شرایط زیر باشد:
الف - نسبت به امضاء کننده منحصر به فرد باشد.
ب - هویت امضاء کننده «داده پیام» را معلوم نماید.
ج - به وسیله امضاء کننده و یا تحت اراده انحصاری وی صادر شده باشد.
د - به نحوی به یک «داده پیام» متصل شود که هر تغییری در آن «داده پیام»
قابلتشخیص و کشف باشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
پیشینه
نکات توضیحی
امضای الکترونیکی و امضای دیجیتالی در تعریف دقیق با یکدیگر متفاوت هستند.
مصادیق و نمونه ها
دست کم سه نوع امضای الکترونیکی در حال حاضر رواج دارد:
- امضای الکترونیکی مطمئن(secure)
- امضای الکترونیکی موثق
- امضای الکترونیکی پیشرفته(advanced)[۱]
منابع
- ↑ محمدعلی نوری و رضا نخجوانی. حقوق تجارت الکترونیکی. چاپ 2. گنج دانش، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3610644