ماده ۱۸ قانون شرکت‌های تعاونی

نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۸ قانون شرکت‌های تعاونی:''' (اصلاحی ۱۳۵۲/۰۴/۰۹)- انواع شرکتهای تعاونی در سه رشته تعاونی به شرح زیر طبقه‌ بندی میشود: ۱ - رشته کشاورزی: شامل تعاونیهای کشاورزی و روستائی. ۲ - رشته مصرف: شامل تعاونیهای مصرف‌ کنندگان مسکن اعتبار و آموزشگاهها...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۱۸ قانون شرکت‌های تعاونی: (اصلاحی ۱۳۵۲/۰۴/۰۹)- انواع شرکتهای تعاونی در سه رشته تعاونی به شرح زیر طبقه‌ بندی میشود:

۱ - رشته کشاورزی: شامل تعاونیهای کشاورزی و روستائی.

۲ - رشته مصرف: شامل تعاونیهای مصرف‌ کنندگان مسکن اعتبار و آموزشگاهها.

۳ - رشته کار و پیشه: شامل تعاونیهای کار، تعاونیهای حرف و صنایع دستی، تعاونیهای صنایع کوچک، تعاونیهای تهیه و توزیع، تعاونیهای مشاغل ‌آزاد و تعاونیهای صیادان.

‌تبصره ۱ (اصلاحی ۱۳۵۴/۰۲/۲۴)- هر یک از شرکتهای تعاونی در رشته‌ های «‌مصرف» یا «‌کار و پیشه» که با عضویت کارگران و سایر کارکنان صنایع و خدمات و حرف تشکیل ‌شود و حداقل سه چهارم اعضای شرکت نزد سازمان بیمه‌ های اجتماعی بیمه باشند شرکت تعاونی کارگری خوانده میشود.

تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۵۰/۱۲/۰۵)- جمع بین هدفها و عملیات انواع شرکتهای تعاونی از یک رشته یا از رشته‌ های سه گانه فوق در صورتی ممکن خواهد بود که به سبب اوضاع و احوال و شرایط خاص و مقتضیات محلی مجوز آن قبلا از وزارت تعاون و امور روستاها تحصیل شده باشد و این شرکت‌ ها میتوانند عضویت ‌اتحادیه‌ های تعاونی رشته های مربوط را نیز داشته باشند.