ماده 187 قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۲ توسط راحله تخت روان (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)

ماده ۱۸۷ قانون امور حسبی: در مواردی که وصیت نامه معتبری به نظر دادرس می‌رسد که آن وصیت نامه مشتمل بر امور فوری باشد دادرس اجازه می‌دهد که امور مذکور انجام داده شود.

توضیح واژگان

وصیت نامه: ورقه ای است رسمی یا عادی که شخص حقیقی قبل از فوت خود در آن، ترتیب تصرفات قانونی در دارایی خویش و نگهداری مولی علیه خود را ثبت کند.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

منظور از دادرس در ماده ۱۸۷ قانون امور حسبی، دادرسی است که صلاحیت مهر و موم ترکه را دارد اگر چه دادرس دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه نباشد؛ زیرا چنانچه در انجام امور فوری تأخیر افتد تا محول به دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه شود، منظور موصی انجام نمی‌گیرد.[۲]

نکات توضیحی

منظور از وصیت نامه معتبر، وصیت نامه ای است که صدور آن از ناحیه متوفی محرز و شرایط قانونی را دارا باشد.[۳]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568376
  2. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 16168
  3. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568444