اهلیت استیفاء

نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۳ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها)

اهلیت استیفا یعنی توانایی مورد نظر قانونگذار جهت اعمال حق.[۱]

نام‌گذاری

کلمه (اهلیت)، از حقوق مدنی فرانسه اتخاذ شده است.[۲] اما باید به جای استفاده از اصطلاح "اهلیت استیفا"، باتوجه به اینکه تمام جنبه های اعمال و اجرای حق را، نمی تواند دربربگیرد؛ از لفظ "اهلیت تصرف" استفاده نمود.[۳]

منابع

  1. علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 1. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5005204
  2. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1267852
  3. ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 45 شماره 26. مهنا، -.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1659044