ماده 281 قانون امور حسبی

ماده 281 قانون امور حسبی: کسی که نمی تواند حرف بزند هرگاه بخواهد وصیت‌ نامه سری تنظیم کند باید تمام وصیت‌ نامه را به خط خود نوشته و امضاء نماید و نیز ‌در حضور مسئول دفتر رسمی روی وصیت ‌نامه بنویسد که این برگ وصیت‌ نامه او است و در این صورت مسئول دفتر باید روی پاکت یا لفافی که ‌وصیت ‌نامه در او است بنویسد که عبارت مزبور را موصی در حضور او نوشته است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

وصیت نامه سری: وصیت نامه ای است که برابر مقررات راجع به امانت گذاری اسناد در دفاتر اسناد رسمی به ودیعه نهاده شده باشد خواه به خط موصی باشد یا نه ولی باید به امضای موصی باشد، خواه مورخ باشد خواه نه.[۱]

نکات توضیحی

فرض ماده 281 قانون امور حسبی در خصوص موردی است که شخص لال است و توانایی صحبت کردن ندارد. در این صورت اگر شخص بخواهد وصیت نامه سری تنظیم کند باید تمام وصیت نامه را به خط خود بنویسد لذا باید باسواد باشد. همچنین باید وصیت نامه را امضا کند. بدون امضا وصیت نامه اعتباری نخواهد داشت. چنین شخصی باید روی وصیت نامه و لفاف و پاکت وصیت نامه بنویسد که این برگ وصیت نامه او می باشد و مسئول دفتر اسناد رسمی نیز روی پاکت یا لفافی که وصیت نامه قرارداده شده است گواهی نماید که موصی وصیت نامه را در حضور او نوشته است. بنابراین بر خلاف ماده 279 که در هنگام امانت گذاردن رویت امضای موصی کافی بود در ماده 281 نوشتن وصیت نامه و امضای آن هر دو باید به رویت سردفتری که وصیت نامه نزد وی امانت گذاشته می شود برسد.[۲]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6570028
  2. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649720