ماده 283 قانون امور حسبی

ماده 283 قانون امور حسبی: در موارد فوق‌ العاده از قبیل جنگ یا خطر مرگ فوری و امراض ساریه و مسافرت در دریا که مراوده نوعا مقطوع و به این جهت موصی ‌نمی تواند به یکی از طرق مذکور وصیت کند ممکن است وصیت به طریقی که در مواد بعد ذکر می شود واقع شود.

مواد مرتبط

• ماده 287 قانون امور حسبی

توضیح واژگان

وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به دستور ماده 287 قانون امور حسبی در موارد مذکور در ماده 283 قانون مذکور می تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را به اظهار نماید و یکی از آن دو گواه اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته و موصی و گواه ها آن را امضا می نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه ها این نکته را در وصیت نامه قید می کند.

لازم به ذکر است منظور ماده از قطع مراوده این است که موصی قادر به تنظیم هیچ یک از وصیت نامه های عادی نباشد. برای مثال اگر موصی بی سواد باشد، کافی است که در محل سکونت او دفتر اسناد رسمی نباشد و شیاع مرض مانع از خروج از آن محل شود. ولی در همین مثال، اگر موصی توانایی نوشتن داشته باشد و بتواند وسایل آن را در محل فراهم آورد قطع مراوده با خارج او را معاف از انجام تشریفات وصیتنامه ها نمی کند.

نکات توضیحی

در ماده 283 قانون امور حسبی از مواردی نام برده شده که می توان آن ها را تحت شمول قوه قاهره و حوادث خارجی قرارداد نظیر جنگ، خظر مرگ فوری و امراض ساریه در مورد مسافرت در دریا که مراوده نوعا مقطوع است نام برده شده است.