ماده 286 قانون امور حسبی
ماده 286 قانون امور حسبی: اشخاصی می توانند به ترتیب مذکور در دو ماده قبل وصیت نمایند که در جنگ یا مأمور عملیات جنگی باشند و یا در محلی زندانی یا محصور باشند که مراوده ای با خارج نباشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]
نکات توضیحی
وجه مشترک مواد 284 و 285 این است که وصیت به طرق عادی امکان پذیر نیست. در واقع موارد نامبرده جزء موارد فوق العاده محسوب می شوند. در موارد جنگ یا ماموریت عملیات جنگی هر چند اشخاص محصور هم نباشند و نوعا مراوده با عالم خارج داشته باشند. باز هم به لحاظ وضعیت فوق العاده اشخاص می توانند مطابق مواد نامبرده وصیت نمایند.[۲]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649752