ماده 318 قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۷ توسط راحله تخت روان (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده 318 قانون امور حسبی: در صورتی که بعضی از ورثه مدیون متوفی باشند ممکن است دین را در سهم خود آن ها قرار داد.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.[۱]

دین: مال کلی ثابت در ذمه یک فرد، به نفع افراد دیگر را که به یکی از اسباب صحیح پدید می آید، دین می گویند.[۲]

نکات توضیحی

فرض ماده 318 قانون امور حسبی مربوط به زمانی است که برخی از ورثه به سببی مانند قرض به مورث خود مدیون باشند در این حالت دین را می توان در سهم آن ها قرار داده و با هم مصاحبه نمود و به مقدار دین از سهم وارث کم کرد.در اصل اینجا مالکیت ما فی الذمه رخ می دهد زیرا دو عنوان داین و مدیون در یک شخص جمع می شود.[۳]

منابع

  1. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  2. منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568804
  3. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650044