ماده 173 قانون کار: متخلفان از هر یک از موارد مذکور در مواد ۱۴۹ - ۱۵۱ - ۱۵۲ - ۱۵۳ - ۱۵۴ - ۱۵۵ و قسمت دوم ماده ۷۸، علاوه بر رفع تخلف، در‌ مهلتی که دادگاه با کسب نظر نماینده وزارت کار و امور اجتماعی تعیین خواهد کرد، با توجه به تعداد کارگران و حجم کارگاه، در کارگاه‌های کمتر از ۱۰۰‌ نفر برای هر بار تخلف به پرداخت جریمه نقدی از هفتاد تا یکصد و پنجاه برابر حداقل مزد روزانه رسمی یک کارگر در تاریخ صدور حکم محکوم‌خواهند شد و به ازای هر صد نفر کارگر اضافی در کارگاه، ۱۰ برابر حداقل مزد به حداکثر جریمه مذکور اضافه خواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

جریمه نقدی:

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

قانون گذار در ماده 173 قانون کار مانند بقیه موادی که مجازات جرایم را تعیین کرده اند، چند جرم را در کنار یکدیگر قرار داده و مجازات یکسانی را برای این جرایم بیان کرده است. تعیین مجازات بر اساس ملاک های گوناگونی صورت می گیرد مانند جرم، خسارتی که به بار می اید، مصلحتی که مورد تعرض قرار می گیرد و... در اینجا نیز باید مصلحت مشترکی در جرایم هفت گانه وجود داشته باشد تا ان ها را بتوان در یک گروه، با یک مجازات قرار داد. همانگونه که اشاره شد رفاه کارگر، مصلحت مورد حمایت قانون است منتها این مصلحت، مصادیق متفاوتی دارد که عبارتند از: مسکن، غذا، وسیله نقلیه، شرکت های تعاونی، ورزش، سواد اموزی؛ شاید قرار دادن سواد در کنار غذا یا ورزش قابل تامل باشد اما انچه که در اینجا مهم می باشد، گرد امدن موضوعات در ذیل یک فصل است و عنوان فصل نیز با عنوان «خدمات رفاهی کارگران» مدون گشته است و شاید اجتماع جرایم در ذیل هر فصل را بتوان مقدم بر ماهیت رفاهی بودن انها دانست که در این صورت مناسب بود قانون گذار ما در قرار گرفتن موضوع ها ذیل هر فصل، دقت می کرد.[۱]

مرتکبین تخلفات مذکور در ماده 173 قانون کار، کارفرمایان و مسئولان کارگاه های مشمول این قانون می باشند.[۲]

رکن معنوی تخلفات مدنظر در ماده 173 قانون کار مبتنی بر خطا است که ناشی از عدم رعایت نظامات دولتی می باشد.[۳]

نکات توضیحی

کارفرما مکلف است برای ایجاد تعاونی کارگران خود تسهیلات لازم از قبیل محل، وسایل کار و امثال ان اقدام نماید، متخلف در کارگاه های بیش از 100 نفر برای هر بار تخلف از 70 تا 150 برابر حداقل دستمزد روزانه کارگر و برای هر 100 نفر اضافی ده برابر حداقل مزد به حداکثر جریمه مذکور اضافه و محکوم می گردد.[۴]

مقالات مرتبط

منابع

  1. عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4191892
  2. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4579408
  3. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4579416
  4. حسین کریمی. جرم ها و مجازات ها (عناوین و اعمالی که در قوانین ایران برای آنها مجازات تعیین شده است). چاپ 1. دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 870780