ماده 111 قانون کار

ماده 111 قانون کار: علاوه بر تشکیل مراکز کارآموزی توسط وزارت کار و اجتماعی، آموزشگاه فنی و حرفه‌ای آزاد نیز به منظور آموزش صنعت یا حرفه‌ معین ‌به وسیله اشخاص حقیقی یا حقوقی، با کسب پروانه از وزارت کار و امور اجتماعی تاسیس می‌شود.

‌تبصره - آیین‌نامه مربوط به تشخیص صلاحیت فنی و موسسات کارآموزی آزاد و صلاحیت مسئول و مربیان و نیز نحوه نظارت وزارت کار و امور‌ اجتماعی بر این موسسات با پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

کارآموز: به شخصی که فن یا حرفه ای را فرا می گیرد، کارآموز گفته می شود. بنابر ماده 112 قانون کار، کارآموزان دو دسته هستند. دسته اول؛ اشخاصی که به جهت یادگرفتن حرفه یا افزایش مهارت در مراکز کارآموزی آموزش می بینند. دسته دوم؛ اشخاصی که بر اساس قرارداد کارآموزی، برای یاد گرفتن حرفه ای خاص برای مدت معینی که بیش از سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی همراه با کار مشغول هستند و حداقل سن آن ها 15 سال و حداکثر 18 سال می باشد.

صنعت:صنعت از ریشه «صنع» به معنای ساختن یا آفریدن گرفته شده است. صنعت به مفهوم ایجاد دگرگونی در شکل یا ترکیب مواد است تا بدین وسیله مواد خام یا غیرقابل بهره گیری را به صورت کالایی قابل استفاده و بهره برداری به جهت فراهم کردن نیازهای زندگی مردم در آورد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اهمیت این ماده آن است که بسیاری از اشخاصی که به دنبال کار هستند، سرمایه لازم برای شروع فعالیت مستقل را ندارند و بالاجبار نیروی بدنی یا فکری خویش را در خدمت اشخاص دیگر قرار می دهند. بدین بیان که در قالب رابطه ی کارگری و کارفرمایی به شغلی دست پیدا می کنند. در این راستا برخورداری از مهارت و آمادگی حرفه ای امری ضروری می باشد.اهمیت دیگر مسئله آن است که یکی از شرایط مهم، به جهت فراهم نمودن زمینه اشتغال و همچنین بهبود شرایط کار، ایجاد امکان آموزش حرفه ای برای نوجوانان و جوانان و امکان افزایش مهارت های شغلی برای کارگران در زمان خدمت می باشد.

نکات توضیحی

با تصویب آیین نامه مذکور در تبصره ماده فوق الذکر، می توان تشخیص داد شخص صالح در تأسیس موسسات مزبور در متن ماده چه کسی خواهد بود. همچنین اینکه مربیان و مسئولان اداره امور باید از چه ویژگی هایی برخوردار باشند.