ماده ۲۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
ماده ۲۵ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:منظور از دشمن عبارت است از: اشرار، گروهها و دولتهائی که با نظام جمهوری اسلامی ایران در حال جنگ بوده یا قصد براندازی آن را دارند یا اقدامات آنانبر ضد امنیت ملی است.
تبصره - هرگاه برای دادگاه، تشخیص دشمن یا دولت متخاصم محرز نباشد موضوع از طریق قوه قضائیه از شورای عالی امنیت ملی استعلام و نظر شورای مذکور ملاک خواهدبود.
توضیح واژگان
مقصود از دشمن بیگانگانی است که به عنوان «دشمن» تعریف شدهاند اعم از آنکه در حالت جنگ باشند یا نباشند.[۱] همچنین کلمه گروه در این ماده موضوعیتی ندارد و ذکر آن از باب تمثیل بودهاست و هر تشکلی تحت عنوان حزب، انجمن و… میتواند مشمول مقررات این ماده قرار بگیرد.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ظاهراً منظور از دشمن در قانون تعزیرات و در این قانون، جز مواردی که قرینه ای وجود دارد، لزوماً دولتی که در حال جنگ با ایران است، نمیباشد و حتی دولت و خارجی بودن آن شرط نیست و حتی ممکن است تابعیت ایرانی نیز داشته باشند.[۳]
منابع
- ↑ غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3335180
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2805380
- ↑ محمود بابالویی. مجموعه قانون تعزیرات در نظم حقوقی کنونی مطابق با قانون مجازات اسلامی مصوب 1392. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5001392