ماده ۴۶۸ قانون مدنی

ماده ۴۶۸ قانون مدنی: در اجاره اشیا، مدت اجاره باید معین شود و الا اجاره باطل است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اجاره دائمی باطل است.

شرط حق تمدید اجاره توسط مستأجر، منافاتی با موقت بودن عقد مزبورندارد. چراکه بدینوسیله مستأجر، اختیار می‌یابد تا پس از پایان مدت معین اجاره، نسبت به تمدید آن برای مدت معین دیگری، اقدام نماید.

تعیین مدت در اجاره، یکی از عناصر اصلی عقد مزبور به‌شمار می‌آید. چراکه موقت بودن، یکی از ویژگی‌های ممتار عقد اجاره است.

مبنای وضع این ماده، قاعده غرر است.

سوابق فقهی

اگر مدت قرارداد سرقفلی مجهول باشد؛ عقد مزبور باطل بوده؛ و مالک مغازه، مستحق اجرت المثل است. و درصورت عدم انتفاع مستأجر از ملک، و تمایل او به تحویل مورد اجاره به صاحبش، و خودداری صاحب مغازه از قبض آن، چیزی بر عهده مستأجر نیست.

رویه‌های قضایی

به موجب دادنامه شماره ۸۴۹ مورخه ۱۳۰۷/۶/۳۱ دیوان عالی کشور، ملاک محاسبه مدت اجاره املاک زراعی، سال شمسی است؛ حتی اگر در اجاره نامه، وصف «شمسی» مورد تصریح قرارنگرفته باشد.

مقالات مرتبط

• قراردادهای بدون مدت در حقوق انگلیس و ایران