نظریه شماره 7/1401/1018 مورخ 1401/10/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد عدم ممنوعیت دادرس در رسیدگی در صورت نظر بر برائت به عنوان اقلیت

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1401/1018|شماره پرونده=1401-168-1018 ک|تاریخ نظریه=1401/10/05}} '''استعلام''': چنانچه قضات دادگاه کیفری یک در مقام رسیدگی و صدور حکم در خصوص پرونده ای، اکثریت عقیده به محکومیت متهم و اقلیت، نظر به برائت وی داشته باشند و...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

استعلام: چنانچه قضات دادگاه کیفری یک در مقام رسیدگی و صدور حکم در خصوص پرونده ای، اکثریت عقیده به محکومیت متهم و اقلیت، نظر به برائت وی داشته باشند و پس از صدور رأی و حصول قطعیت، پرونده جهت اعمال ماده ۴۴۲ یا ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ یا اعطای آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات یا ادغام احکام و ... به همان شعبه دادگاه ارجاع شود، آیا شخصی که عقیده بر برائت داشته است و در زمره اقلیت بوده، می تواند در موارد اخیر اعلام نظر کند؟

نظریه مشورتی 7/1401/1018
شماره نظریه۷/۱۴۰۱/۱۰۱۸
شماره پرونده۱۴۰۱-۱۶۸-۱۰۱۸ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۱/۱۰/۰۵

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض استعلام، اظهار عقیده یکی از قضات دادگاه کیفری یک در برائت متهم به عنوان نظریه اقلیت از موارد امتناع دادرس از رسیدگی به تقاضای تخفیف در مجازات موضوع مواد ۴۴۲ و ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ یا اعمال مقررات مربوط به اعطای آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات یا صدور حکم تجمیعی و نظایر آن نیست.