ماده ۱۱۳ قانون محاسبات عمومی

نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۱ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «كليه اموال و دارائيهاي منقول و غيرمنقولي كه از محل اعتبارات طرحهاي عمراني (‌...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

كليه اموال و دارائيهاي منقول و غيرمنقولي كه از محل اعتبارات طرحهاي عمراني (‌سرمايه ‌گذاري ثابت) براي اجراي طرحهاي مزبور ‌خريداري و يا بر اثر اجراي اين طرحها ايجاد و يا تملك ميشود اعم از اينكه دستگاه اجرائي طرح، وزارتخانه يا مؤسسه دولتي يا شركت دولتي و يا‌ مؤسسه و نهاد عمومي غيردولتي باشد تا زماني كه اجراي طرحهاي مربوط خاتمه نيافته است متعلق به دولت است و حفظ و حراست آنها با‌ دستگاههاي اجرائي ذيربط مي ‌باشد و در صورتيكه از اموال مذكور براي ادامه عمليات طرح رفع نياز شود واگذاري عين و يا حق استفاده از آنها به ساير‌ دستگاههاي دولتي و همچنين فروش آنها تابع مقررات فصل پنجم اين قانون خواهد بود و وجوه حاصل از فروش بايد به حساب درآمد عمومي كشور‌ واريز گردد. تبصره 1- اموال منقول و غيرمنقول موضوع اين ماده پس از خاتمه اجراي طرحهاي مربوط در مورد طرحهائي كه توسط وزارتخانه‌ ها و مؤسسات ‌دولتي اجراء ميشود كماكان متعلق به دولت خواهد بود و در مورد طرحهائي كه مجري آنها شركت‌ هاي دولتي يا نهادها و مؤسسات عمومي غيردولتي‌ هستند به حساب اموال و دارائي ‌هاي دستگاه مسوول بهره ‌برداري طرح منظور خواهد شد. تبصره 2- درآمدهاي ناشي از بهره ‌برداري از اين نوع اموال و دارائيها در مورد طرحهاي عمراني كه توسط وزارتخانه ‌ها و مؤسسات دولتي اجراء ‌ميشود قبل و بعد از خاتمه اجراي طرح به حساب درآمد عمومي كشور و در مورد طرحهاي مورد اجراي شركتهاي دولتي و مؤسسات و نهادهاي عمومي غيردولتي در صورتيكه هزينه بهره‌ برداري از محل منابع شركت و يا منابع داخلي مؤسسه و نهاد عمومي غيردولتي مربوط تأمين شود به‌ حساب درآمد دستگاه مسوول بهره ‌برداري طرح و در غير اين صورت به حساب درآمد عمومي كشور منظور خواهد گرديد.