قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۶ توسط شایسته سالاری (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''قانون امور حسبی''' مصوب دوم تیرماه 1319، مشتمل بر 378 ماده و دربردارنده موضوعاتی از قبیل قیمومت، غائب مفقودالاثر،امور رجع به ترکه و ... است.این کلیات به نوبه خود در بردارنده موضوعات جزئی هستند که به طور مفصل راجع به امور حسبی سخن می‌گویند.<ref>{{یاد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

قانون امور حسبی مصوب دوم تیرماه 1319، مشتمل بر 378 ماده و دربردارنده موضوعاتی از قبیل قیمومت، غائب مفقودالاثر،امور رجع به ترکه و ... است.این کلیات به نوبه خود در بردارنده موضوعات جزئی هستند که به طور مفصل راجع به امور حسبی سخن می‌گویند.[۱]در تعریف قانون امور حسبی، ماده 1 این قانون آورده است: « امور حسبی اموری است که دادگاه‌ها مکلفند نسبت به آن امور اقدام نموده و تصمیمی اتخاذ نمایند بدون اینکه رسیدگی به آن‌ها متوقف بر وقوع اختلاف و منازعه بین اشخاص و اقامه دعوی از طرف آن‌ها باشد».

منابع

  1. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655164