حجیت

نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۸ توسط Emranmohammadikhah (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''حجیت''' به معنای اعتبار و قابلیت استناد پذیری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تبیین مؤلفه های حجیت خط مشی های عمومی مبتنی بر دیدگاه شهید صدر|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=فصلنامه حکومت اسلامی شماره 75 بهار 1394|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حق...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

حجیت به معنای اعتبار و قابلیت استناد پذیری است.[۱][۲][۳][۴]

منابع

  1. محمدصادق توسلی و حسینعلی سعدی. تبیین مؤلفه های حجیت خط مشی های عمومی مبتنی بر دیدگاه شهید صدر. فصلنامه حکومت اسلامی شماره 75 بهار 1394، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656892
  2. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. پژوهش های نو در فقه معاصر (جلد اول) (آیین دادرسی). چاپ 1. دادگستری قم، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656884
  3. محمدرضا شب خیز. فرهنگ نامه اصول فقه. چاپ 1. کتاب آوا، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656888
  4. علیرضا یوسف زاده، محمدحسین توکلی زاده و احسان جعفری. معنای حجیت و ذاتی بودن حجیت قطع. فصلنامه فقیهانه شماره 2 بهار 1396، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6656896