اصول عملیه ادله‌ای هستند که مفتی یا قاضی در صورت نیافتن حکم مسئله در منابع دین یا قوانین مدونه، برای برون رفت از بلاتکلیفی، از جانب شارع یا مقنن مجاز است که با تمسک به این ادله حکم مسئله را صادر کند.[۱][۲][۳]

مواد مرتبط

منابع

  1. حمید بهرامی احمدی. حقوق تعهدات و قراردادها با مطالعه تطبیقی در فقه مذاهب اسلامی و نظام های حقوقی. چاپ 1. دانشگاه امام صادق(ع)، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657088
  2. محمدعلی معیرمحمدی. بایسته های اصول فقه (شرح اصول فقه مظفر با تطبیق آرای شهید صدر) منطبق بر حقوق و قوانین ایران (جلد پنجم). چاپ 2. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657104
  3. جلال الدین قیاسی. روش تفسیر قوانین کیفری. چاپ 1. دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657108