ماده ۱۵۷ قانون تجارت

نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۳ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 157 قانون تجارت را به ماده ۱۵۷ قانون تجارت منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)

اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض آن کافی نباشد طلبکاران آن حق دارند بقیه طلب خود را از دارایی شخصی تمام یا هر یک از شرکاء ضامن وصول کنند در این صورت بین طلبکاران شرکت و طلبکاران شخصی شرکاء ضامن تفاوتی نخواهد بود.

توضیح واژگان

شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.(31922)

نکات توضیحی تفسیری دکترین

هرچند شریک ضامن، درمقابل همه دیون شرکت مسئول بوده؛ و دارایی شخصی او، مانند دارایی شرکت، وثیقه طلب بستانکاران می باشد؛ اما بدهی های شرکت، باید ابتدا از دارایی خود شرکت وصول گردد. بدین ترتیب طلبکاران، زمانی می توانند به شرکای ضامن مراجعه نمایند؛ که شرکت منحل گردیده؛ و دارایی آن، جهت تأمین دیون شرکت کافی نباشد. دراینصورت شرکای ضامن، مسئول پرداخت مابقی دیون شرکت بوده؛ و درصورت استنکاف، طلبکاران می توانند به مراجع قضایی مراجعه نمایند.(619312)