ماده ۱۰۵۴ قانون مدنی

ماده ۱۰۵۴ قانون مدنی: زنای با زن شوهردار یا زنی که در عدهٔ رجعیه است موجب حرمت ابدی است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

زنا یعنی نزدیکی بین زن مرد، با آگاهی، و بدون وجود علقه زوجیت میان آنان.

مفعول دخول را زانیه، و فاعل دخول را، زانی گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به نظر برخی از حقوقدانان، زنا با زنی که در عده وفات، به سر می‌برد؛ موجب حرمت ابدی است. برخی دیگر، با استناد به مفهوم مخالف این ماده، زنا با چنین زنی را، سبب تحقق حرمت ابدی نمی‌دانند. چراکه به نظر آنان، دیگر امیدی به بازگشت شوهر وفات یافته، وجودندارد؛ تا نیاز به وضع چنین مقرراتی باشد.

علت وضع این ماده را، می‌توان پیشگیری از سوءاستفاده مردان هوسران دانست.

زنای با زن شوهردار، یا زنی که در عدهٔ رجعیه است؛ واجد جنبه کیفری است.

زنا با زنی که در عده وفات، یا در عده فسخ، یا در عده وطی به شبهه، یا در عده نکاح موقت، به سر می‌برد؛ باطل بوده؛ ولی منجر به حرمت ابدی نمی‌گردد.

سوابق فقهی

زنای با زن شوهردار، موجب حرمت ابدی است؛ حتی اگر طرفین، جاهل به این حکم بوده باشند. و در این حکم، تفاوتی بین مست و هشیار نیست.

زنای با زن شوهردار، موجب حرمت ابدی است؛ و تفاوتی نمی‌کند که تأهل زن، به موجب عقد دائم بوده باشد یا موقت.

زنا با زنی که در عده وفات، یا در عده فسخ، یا در عده طلاق بائن، یا در عده وطی به شبهه، یا در عده نکاح موقت، به سر می‌برد؛ باطل بوده؛ ولی منجر به حرمت ابدی نمی‌گردد.

مقالات مرتبط

• تأثیر تغییر تعریف لواط در قانون مجازات اسلامی بر مانعیت عمل شنیع نسبت به نکاح در قانون مدنی
• جایگاه مفهوم وصف در فقه امامیه و حقوقِ مدنی ایران