ماده ۷۳ قانون شهرداری

نسخهٔ تاریخ ‏۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۹ توسط Somayeh.takaloo (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۷۳ قانون شهرداری: کلیه عوارض و درآمد هر شهرداری منحصراً به مصرف همان شهر خواهد رسید و در نقاطی که به موجب تبصره ۲ ماده ۱ این قانون جمعاً یک شهرداری تشکیل می شود تقسیم هزینه به نسبت درآمد هر یک از محل ها می باشد.

مواد مرتبط

  • ماده 1 قانون شهرداری

توضیح واژگان

شهرداری، از لحاظ حقوقی، عبارت است از؛ سازمانی حقوقی که دارای شخصیت حقوقی جداگانه بوده، توسط قوانین تأسیس شده و به وسیله منشوری اعلان و ثبت گردیده است. این سازمان به جهت تنظیم امور محلی و داخلی یک ناحیه و به وسیله مأمورین منتخب از جانب اهالی آن ناحیه ایجاد می گردد.[۱]

نکات توضیحی

نکته قابل توجه در خصوص این ماده این است که منظور از تقسیم هزینه، تقسیم و تخصیص در آمد ها است که بین محل های تشکیل دهنده شهرداری به نسبت درآمد هر محل تقسیم می شود. همچنین از فراز دوم این ماده جنین برداشت می شود که وقتی بر اساس تبصره 2 ماده 1 قانون شهرداری از اجتماع دو یا چند محل شرایط برای تشکیل و تاسیس شهرداری ایجاد می شود، صدق عنوان شهرداری بر این محل ها به صورت واحد و کلی بوده و هر محل به تنهایی شهر محسوب نمی شود. [۲]

منابع

  1. پرویز نوین. حقوق اداری تطبیقی. چاپ 1. تدریس، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6661584
  2. غلامحسین عبدالهی. محشای قانون شهرداری. چاپ 2. مجد، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6665836