ماده ۱۳۵ قانون مدنی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۴ توسط Javad Gaeini (بحث | مشارکت‌ها) (←‏رویه‌های قضایی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۱۳۵ قانون مدنی: درخت و حفیره و نحو آن‌ها که فاصل مابین املاک باشد در حکم دیوار مابین خواهد بود.

مواد مرتبط

ماده ۱۰۹ قانون مدنی

توضیح واژگان

«حفیره» یعنی گودال.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فاصل بین دو ملک، مشمول حکم ماده ۱۰۹ قانون مدنی است[۲] و نهر بین دو ملک، مشترک است؛ مگر در مواردی که خاکریز آن، به یک طرف باشد که در این صورت نهر، به مالک همان جانب تعلق دارد یا اینکه در یک طرف آن، درختکاری شده باشد که می‌توان گفت نهر، متعلق به مالک درختان است.[۳]

نهری که از کنار درختان بین دو ملک، وجود دارد؛ نشانه اختصاص آن درخت‌ها، به مالک زمینی است که به آن نهر، نزدیکتر است.[۴]

رویه‌های قضایی

منابع

  1. سیدمرتضی قاسم‌زاده، حسن ره پیک و عبداله کیایی. تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه‌های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 3. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 359856
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1709100
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1709104
  4. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات به‌طور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 525612
  5. مجموعه قانون مدنی (ویرایش ششم). چاپ 7. معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 264984