حقوق ورزشی، یکی از گرایش های علم حقوق است که به بررسی حقوقی حوادث در ورزش می پردازد.[۱]

تعریف

پیشینه

موضوع

موضوع حقوق ورزشی، هر واقعه ورزشی است که دارای اثر حقوقی باشد یعنی حقی را به وجود آورد. به عبارت دیگر هر حادثه ورزشی که به نحوی به حقوق دیگران آسیب برساند در شمول موضوع حقوق ورزشی قرار می گیرد. پس مادامی که واقعه ورزشی به حقوق دیگران آسیب نرساند و حقی برای کسی ایجاد نکند از شمول موضوع حقوق ورزشی خارج است.[۲]

اهداف

اهداف حقوق ورزشی عبارتند از:

  1. افزایش آگاهی حقوقی جامعه در محدوده حقوق ورزشی
  2. استفاده از این آگاهی ها در راستای جلوگیری از وقوع حوادث ورزشی
  3. شفاف کردن نقش حیاتی ورزش از دیدگاه حقوق ایران
  4. تشریح وظایف و اختیارات مدیران ورزشی از نظر حقوقی
  5. ارائه انواع تدابیر حقوقی که قبل و بعد از وقوع حوادث ورزشی از نظر حقوقی
  6. ارائه انواع تدابیر حقوقی که قبل و بعد از وقوع حوادث ورزشی باید اتخاذ شود.
  7. مطلع کردن جامعه ورزش از پیامدهای حقوقی تخلفات در ورزش[۳]

منابع حقوق ورزشی

قلمرو

ورزش در حقوق ورزشی، مفهوم وسیعی دارد و عملیات و فعالیت های ورزشی قهرمانی، جزئی از این مجموعه است. به طور کلی می توان گفت منظور از حوادث ورزشی تمامی جرائم و شبه جرائمی است که توسط ورزشکاران، معلمین، مربیان، مدیران، تماشاگران، سازندگان و تولیدکنندگان لوازم و تجهیزات و امثال آن ها به طور مستقیم یا غیر مستقیم در رابطه با ورزش انجام می گیرد. موضوع این وقایع ممکن است سلامتی، جان، مال، حیثیت، شرافت و سایر حقوق قانونی اشخاصی باشد که در محدوده ورزش به نحوی حضور دارند.[۱]

ارتباط با سایر رشته ها

قوانین و مقررات پرکاربرد

اسناد بین المللی

ویژگی ها

کتب مرتبط

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ حسین آقایی نیا. حقوق ورزشی. چاپ 12. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668264
  2. محمد احسنی فروز و سیدمحمد پولادگر. حقوق ورزشی با نگرش به ورزش تکواندو. چاپ 2. دادگستر، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668272
  3. محمد جمالی، صبا حیدری و ستار قبادی. مبانی حقوقی در تربیت بدنی و ورزش. چاپ 1. علم و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668288