ماده ۶ قانون شرکتهای تعاونی: (اصلاحی ۱۳۵۰/۱۲/۰۵)- خروج هر عضو از شرکت اختیاریست و نمیتوان آنرا منع کرد و بهای سهم یا سهام او حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یکسال از تاریخ خروج عضو از شرکت نقداً پرداخت گردد.
برای پذیرش مجدد عضو خارج شده از شرکت میتوان در اساسنامه شرایطی پیش بینی نمود.