نحله
نحله مترادف با عطیه و به معنای بخشش و عطای مجانی و رایگان است. قرآن کریم نحله را در کنار صدقات به کار برده و از آن به پرداخت مهر زنان با رضایت و طیب خاطر تعبیر نموده‌است.[۱]
مواد مرتبط
نکات
به موجب نظریه شماره ۷/۱۴۰۱/۱۰۶۷ مورخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه قانونگذار به نحو اطلاق با رعایت شرایطی زوجه را مستحق بر مطالبه نحله دانسته‌است، نحله بدل از اجرت المثل است و جزو احوال شخصیه نمی‌باشد؛ و به مانند اجرت المثل از باب استیفاء است و مذهب متبوع زوجین در تعلق یا عدم تعلق نحله به زوجه تأثیری ندارد.[۲]
منابع
- ↑ لیلاسادات اسدی. آثار حقوقی طلاق به درخواست زوج (قسمت اول). دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) شماره 28 زمستان 1381، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666508
- ↑ نظریه شماره 7/1401/1067 مورخ 1401/10/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد نحله