وکالت دادگستری
ماهیت کار وکالت دادگستری را باید در تضمین دفاع، مشارکت در دادرسی عادلانه، دسترسی به عدالت، برابری در مقابل قانون، معاضدت حقوقی و احترام به حقوق بشر و شهروند جست. به عبارت دیگر وکیل کاسب و تاجر و پیشه‌ور محسوب نمی‌شود. بلکه کار وی انجام و ارائه خدمات حقوقی و قضایی به موکل و احقاق حق او و مساعدت در اجرای عدالت و رفع ظلم از موکل است و نه جلب منافع مادی متصور در امر کسب و پیشه و تجارت و وکیل در این راه برای امرار معاش و گذران زندگی مانند هر کار دیگری ناگزیر از دریافت دستمزد و حق‌الوکاله است، اما این دریافت دستمزد موجب تبدیل ماهیت غیرانتفاعی کار و خدمت وکیل نخواهد بود. همان گونه که معلمان و دادرسان و روحانیون و رجل سیاسی نیز در قبال خدمات غیر انتفاعی و غیرتجاری خود دستمزد دریافت می‌کنند و صرف دریافت دستمزد معیار تجاری بودن یک حرفه نیست. [۱]
اصول قانونی مرتبط
- ↑ کیا, حسن (2024-02-20). "وکالت دادگستری، رسالت یا تجارت؟ نقدی بر رای وحدت رویه شماره 607 دیوان عالی کشور (1375/06/20)". دو فصلنامه نقد و تحلیل آراء قضایی. 2 (4): 184–206. doi:10.22034/analysis.2023.2006131.1022. ISSN 2821-1790.