ماده ۵۳ قانون مجازات اسلامی

در صورتی‌ که قسمتی از مجازات یا یکی از مجازات‌ های مورد حکم معلق ‌شود، مدت تعلیق از زمان خاتمه اجرای مجازات ‌غیرمعلق محاسبه می‌ گردد

تبصره ـ در مواردی که به موجب قوانین اداری و استخدامی، محکومیت کیفری موجب انفصال است در صورت تعلیق، محکومیت‌ معلق، موجب انفصال نمی‌ گردد، مگر آنکه در قانون تصریح یا قرار تعلیق لغو شود.

توضیح واژگان

منظور از «قسمتی از مجازات» در عبارات ماده اعم از آن است یکی از دو مجازات تعلیق شده باشد یا بخشی از یک مجازات.

پیشینه

این ماده در قانون سابق ذکر نشده بود و دادگاه ها در خصوص نحوه ی اجرای مجازات تعلیقی در فرض تعدد مجازات دچار سردرگمی و اختلاف نظر بودند. با این وجود مفاد تبصره این ماده عینا در تبصره ماده 32 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 ذکر شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طبق این ماده در صورتی که قسمتی از مجازات تعلیق شود، ابتدا آن بخشی از مجازات که غیر تعلیقی است به موقع اجرا گذاشته میشود.

تبصره این ماده در خصوص انفصال ناشی از محکومیت به مجازات در فرضی که اجرای مجازات مذکور تعلیق شده تعیین تکلیف کرده است. بنابر حکم این تبصره در صورت تعلیق اجرای مجازات، مجازات انفصال نیز اجرا نخواهد شد مگر در دو حالت:

1. جایی که قانون تصریح کرده باشد حتی مجازات تعلیق شده هم منجر به انفصال دائم یا موقت میشود.
2. در مواردی که تعلیق مجازات لغو و مجازات اصلی اجرا شود.

گفتنی است مواردی مانند انفصال ناشی از مجازات های تبعی حتی با تصریح دادگاه نیز قابل تعلیق نخواهند بود.

رویه قضائیه

اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه مشورتی شماره 7/674 مورخ 1368/02/31 مقرر داشته: مجازات انفصال دائم از شغل به لحاظ ارتشاء قابل تعلیق نیست.