ماده ۴۱۶ قانون مجازات اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۴ توسط 210497022 (بحث | مشارکت‌ها)

اگر دندان مرتکب، پس از اجرای قصاص بروید، مجنی علیه حق قصاص دوباره آن را ندارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

از این ماده می توان نتیجه گرفت که رویش دوباره دندان فردی که قصاص شده است، برای مجنی علیه حقی ایجاد نمی کند. چرا که دندان جدید را نمی توان مساوی و مرتبط با دندان قبلی دانسته و آن را در مقابل دندان قطع شده مجنی علیه قصاص کرد. لذا در فرض وارد کردن صدمه ای به این دندان از سوی مجنی علیه، پرداخت دیه لازم است. همچنین این دیدگاه که هدف از قصاص ایراد نقس در جانی است و لذا باید دندان جدید نیز قصاص شود، چندان مقبول نمی باشد.3082724

سوابق فقهی

برخی از فقها معتقدند اگر کسی که گوش او قصاص شده، آن را پیوند بزند، امکان قصاص این گوش نیز مجدداً برای مجنی علیه باقی است. اما در فرض رویش مجدد دندان قصاص شده، امکان قصاص دئباره وجود ندارد. علت این تفاوت را فقها در فقدان تساوی میان دندان جدید و قبلی جانی و لذا ناتوانی در رعایت تساوی می دانند.2104860در واقع دندان در برابر مشابه آن دندان کنده می شود. لذا در فرض رویش مجدد دندان، قصاص امکان پذیر نیست.4023900